Στην σπονδυλολίσθηση, ένας σπόνδυλος ολισθαίνει πάνω στον γειτονικό του με αποτέλεσμα να πιέζονται τα νεύρα που διέρχονται από την περιοχή.
Υπάρχουν πέντε μορφές σπονδυλολίσθησης.
Η ισθμική σπονδυλολίσθηση είναι η πιο συχνή και η βλάβη εντοπίζεται μεταξυ άνω και κάτω αρθρικής απόφυσης και στις δύο πλευρές, και επιτρέπει την προς τα πρόσω ολίσθηση του υπερκείμενου σπονδύλου με όλη την σπονδυλική στήλη. Η ολίσθηση οφείλεται σε κάταγμα συνήθως από καταπόνηση του ισθμού (λυτική μορφή) και σπάνια από οξύ τραυματισμό.
Η εκφυλιστική σπονδυλολίσθηση είναι η πάθηση κατά την οποία ο σπόνδυλος μετατοπίζεται από επιμήκυνση του ισθμού χωρίς να υπάρχει λύση. Οφείλεται σε εκφυλιστικές αλλοιώσεις στις αρθρικές αποφύσεις, τους συνδέσμους και τον μεσοσπονδύλιο δίσκο. Η μετατόπιση προκαλείται από μακροχρόνια αστάθεια μεταξύ δύο σπονδύλων, οφείλεται σε επαναλαμβανόμενα μικροδοκιδικά κατάγματα της κάτω αρθρικής απόφυσης του σπονδύλου που ανακατασκευάζεται παίρνοντας μια περισσότερο οριζόντια θέση, γεγονός που επιτρέπει την ολίσθηση.
Η δυσπλασική μορφή σπονδυλολίσθησης, οφείλεται σε συγγενείς ανωμαλίες των αρθρικών αποφύσεων των σπονδύλων.
Η τραυματική σπονδυλολίσθηση προκαλείται από κάταγμα σε κάποιο σημείο του σπονδύλου – εκτός από τον ισθμό ¬που επιτρέπει την ολίσθησή του.
Η παθολογική σπονδυλολίσθηση οφείλεται σε γενικευμένη πάθηση των οστών.
Συμπτώματα
Πόνος στην μέση που επεκτείνεται προς τα κάτω άκρα
Μούδιασμα στα κάτω άκρα
Δυσκαμψία
Μυική αδυναμία
Διαταρραχές ουροποιητικού συστήματος
Η διάγνωση γίνεται με ακτινογραφίες και μαγνητική τομογραφία.
Πηγές
Παναγιώτης Συμεωνίδης: Επίτομη Ορθοπαιδική, εκδόσεις University Studio Press, Θεσσαλονίκη, 1996
