Στο 95% των περιπτώσεων ο προστατικός καρκίνος είναι πολυεστιακό αδενοκαρκίνωμα που προέρχεται κυρίως από τα προστατικά επιθηλιακά κύτταρα κυρίως της περιφερικής ζώνης (70%), από τη μεταβατική ζώνη (20%) και από την κεντρική ζώνη (10%).
Οι κυριότεροι παράγοντες που έχουν ενοχοποιηθεί για τον καρκίνο του προστάτη είναι η φυλή, η ηλικία, το οικογενειακό ιστορικό σε 1ου βαθμού συγγενή, η πιθανή σχέση με μεταλλάξεις στο γονίδιο HPC1 στο χρωμόσωμα 1 και στα γονίδια BRCA1 και 2.
Πιθανοί παράγοντες κινδύνου για την εμφάνιση του καρκίνου του προστάτη είναι η επαγγελματική έκθεση σε χημικές ουσίες, η κακή διατροφή και η κατανάλωση αλκοόλ, η έλλειψη βιταμίνης D3 και λοιμώδεις παράγοντες όπως ο γονόκοκκος, ο ερπητοϊός 2 και διάφοροι RNA ιοί.
Στον καρκίνο του προστάτη έχει αναδειχθεί ο ρόλος αρκετών πρωτο-ογκογονιδίων, η ενεργοποίηση των οποίων επάγει την ανεξέλεγκτη ανάπτυξη των κυττάρων, προσδίνοντάς τους κακόηθες δυναμικό και συγκριτικό αναπτυξιακό πλεονέκτημα έναντι των φυσιολογικών κυττάρων.
Έχει καταστεί πλέον σαφές ότι η διαδικασία της καρκινογένεσης είναι πολυσταδιακή και έχει αποδωθεί επιπρόσθετα ένας προστατευτικός ρόλος στο ένζυμο GSTP1.
Στην πρόγνωση του προστατικού καρκίνου παίζει σημαντικό ρόλο και η σταδιοπόιηση.
Αυτή μπορεί να γίνει με κλινική εξέταση, διορθικό υπερηχογράφημα, αξιολόγηση των καρκινικών δεικτών, αξονική τομογραφία και σπινθηρογράφημα οστών, βιοψία και ιστοπαθολογική προσέγγιση ύποπτης περιοχής.
Πηγές
Declining Cancer Rates in the 1990s, Roberta McKean-Cowdin , Heather Spencer Feigelson , Ronald K. Ross , Malcolm C. Pike , Brian E. Henderson
Cellular Biochemistry of the Stepwise Development of Cancer with Chemicals: G. H. A. Clowes Memorial Lecture, Emmanuel Farber 1984
