Ο ποσοτικός προσδιορισμός των ανοσοσφαιρινών χρησιμοποιείται για την ανίχνευση των μη φυσιολογικών επιπέδων των τριών κύριων τάξεων των ανοσοσφαιρινών (IgG, IgAκαι IgM) στο αίμα
Οι ανοσοσφαιρίνες είναι γλυκοπρωτεΐνες που εμφανίζουν εξειδίκευση στη σύνδεση με συγκεκριμένα αντιγόνα ή τοξίνες εισβολέων. Με τη σύνδεση αυτή το ανοσοποιητικό σύστημα επιδιώκει την εξουδετέρωση της δράσης των ανεπιθύμητων τοξινών και διευκολύνει τη φαγοκυττάρωση των μικροοργανισμών που φέρουν στην επιφάνειά τους το συγκεκριμένο αντιγόνο.
Η ανοσοσφαιρίνη IgG αποκαλείται και γ-σφαιρίνη. Περνάει τον πλακούντα και μέσω αυτής μεταβιβάζεται η παθητική ανοσία από τη μητέρα στο κύημα. Συμμετέχει ενεργά στη δευτερογενή απάντηση στο συγκεκριμένο αντιγόνο, αφού έχει προηγηθεί η ευαισθητοποίηση.
Η ανοσοσφαιρίνη IgA είναι η κύρια ανοσοσφαιρίνη των εκκρίσεων των βλεννογόνων, όπου ο οργανισμός έρχεται σε άμεση επαφή με τους μικροοργανισμούς του περιβάλλοντος. Ανιχνεύεται στο σάλιο, στους βλεννογόνους του αναπνευστικού, στο κολπικό υγρό κ.α..
Η ανοσοσφαιρίνη IgM συμμετέχει στην πρώτη επαφή του οργανισμού με το συγκεκριμένο αντιγόνο. Σταδιακά δίνει τη θέση της στην IgG. Η παρουσία της σε αυξημένες ποσότητες ερμηνεύεται ως πρόσφατη λοίμωξη από μικροοργανισμό στον οποίο δεν είχε προηγηθεί ευαισθητοποίηση.
Ο ποσοτικός προσδιορισμός των ανοσοσφαιρινών στο αίμα ζητείται όταν ο ασθενής παρουσιάζει υποτροπιάζουσες λοιμώξεις κυρίως της αναπνευστικής οδού και της γαστρεντερικής οδού.
Επίσης ζητείται όταν ο ασθενής παρουσιάζει σημάδια χρόνιας φλεγμονής ή χρόνιας λοίμωξης.
Ο ποσοτικός προσδιορισμός των ανοσοσφαιρινών μπορεί επίσης να γίνει και στο εγκεφαλονωτιαίο υγρό, όταν ο γιατρός υποπτεύεται ότι μία παθολογική κατάσταση που επηρεάζει το κεντρικό νευρικό σύστημα.
Αύξηση των επιπέδων των ανοσοσφαιρινών έχουμε σε:
-
Αυτοάνοσες παθήσεις (ρευματοειδής αρθρίτιδα, συστηματικός ερυθυματώδης λύκος,σκληρόδερμα)
-
Κίρρωση
-
Χρόνιες φλεγμονές
-
Αντίδραση υπεραισθησίας του ανοσοποιητικού συστήματος
-
Σύνδρομο Wiskott-Aldrich
-
Λοίμωξεις εμβρύων ( σύφιλη, τοξοπλάσμωση, ερυθρά, μεγαλοκυτταροϊός)
-
Χρόνια λεμφοκυτταρική λευχαιμία
-
Μονοκλωνική γαμμαπάθεια ακαθόριστης σημασίας
-
Λέμφωμα
-
Μακροσφαιριναιμία Waldenstrom (IgM)
Μείωση των επιπέδων των ανοσοσφαιρινών έχουμε σε:
-
Νεφρική ανεπάρκεια, διαβήτη.
-
Καθυστέρηση στην παραγωγή ανοσοσφαιρινών.
-
Νεφρωσικό σύνδρομο
-
Εγκαύματα
-
Εντεροπάθεια η οποία προκαλεί απώλεια πρωτεϊνών.
Ο ποσοτικός προσδιορισμός των ανοσοσφαιρινών ελέγχεται με την λήψη αίματος.
