Η νόσος των ψυχροσυγκολλητινών είναι ένα είδος της Αυτοάνοσης Αιμολυτικής Αναιμίας , οφειλόμενης σε αυτοαντισώματα, που κατά προτίμηση δρουν σε θερμοκρασίες χαμηλότερες από αυτή του σώματος. (θερμικό εύρος 4°έως και 32°C )
Η πλειοψηφία των περιπτώσεων αφορά IgM αυτοαντισώματα (χωρίς να αποκλείεται και η ύπαρξη, IgG ή IgA αντισωμάτων), τα οποία επάγουν τη σύνδεση του Συμπληρώματος, προκαλώντας αιμόλυση.
Τα IgM αντισώματα μπορεί να είναι πολυκλωνικά ή μονοκλωνικά, με το καθένα από αυτά να παρουσιάζει διαφορετική προέλευση και πρόγνωση.
Τα πολυκλωνικά μπορεί να ανιχνευθούν μετά από λοιμώξεις και συνήθως αυτοϊώνται.
Συχνότερα συνοδεύουν την πνευμονία από Μυκόπλασμα, τη Λοιμώδη Μονοπυρήνωση, τη legionella. Τα πολυκλωνικά είναι πιο συχνά στα παιδιά.
Κλινικές εκδηλώσεις
-Αναιμία, ήπια μέτρια ή βαριά.
-Συμπτώματα από την έκθεση στο ψύχος, οφειλόμενα στις συγκολλήσεις των ερυθρών σε χαμηλές θερμοκρασίες.
-Δικτυωτή πελίδνωση και ακροκυάνωση σε δάκτυλα χεριών, ποδιών, μύτη και αυτιά (σπανίως και ακραίως νεκρώσεις ).
-Πόνος ή δυσκολία κατά την κατάποση κρύων τροφών ή υγρών.
-Αιμοσφαιρινουρία μετά από έκθεση στο ψύχος.
-Συμπτώματα από το αναπνευστικό.
Εκτός από την κλινική εικόνα που χαρακτηρίζει το νόσημα ζητούνται εργαστηριακές εξετάσεις που θα επιβεβαιώσουν την διάγνωση.
Αυτές είναι
-Γενική αίματος
-Δεκ
-Έμμεση χολερυθρίνη
-LDH
-Γενική ούρων
-Απτοσφαιρίνες
-Ψυχροσυγκολλητίνες
Πηγές
https://static.livemedia.gr/livemedia/documents/al22386_us75_20180430111006_e21.pdf
