Kοκκύτης

Ο κοκκύτης είναι οξεία μικροβιακή λοίμωξη του αναπνευστικού συστήματος.

Τα τελευταία χρόνια παγκοσμίως συμβαίνουν 50.000.000 περιπτώσεις κάθε χρόνο και 300.000 θάνατοι.

Η θνησιμότητα στα παιδιά στα αναπτυσσόμενα κράτη φθάνει το 4%.

Oφείλεται στον αιμόφιλο του κοκκύτη (Bordetella pertussis) που παράγει ένα σημαντικό αριθμό τοξινών.

Οι κυριότερες από αυτές είναι:

-η κοκκυτική τοξίνη (PT) που προκαλεί διέγερση των λεμφοκυττάρων

-η νηματοειδής αιμοσυγκολλητίνη (Filamentous Hemagglutinin-FHA)

-η τραχειακή κυτταροτοξίνη

-η περτακτίνη

-η αδενυλική κυκλάση και συγκολλητινογόνα.

 

Η μετάδοση γίνεται αερογενώς με σταγονίδια ή με άμεση επαφή με εκκρίσεις από το αναπνευστικό σύστημα νοσούντων ατόμων.

Οι πάσχοντες από κοκκύτη είναι περισσότερο μεταδοτικοί κατά τη διάρκεια του καταρροϊκού σταδίου καθώς και τις δυο πρώτες εβδομάδες από την έναρξη του βήχα

 

Κλινικές εκδηλώσεις

Διακρίνονται 3 στάδια:

1.Πρόδρομο ή καταρροϊκό

-Διαρκεί 1-2 εβδομάδες

-Επικρατούν καταρροϊκά φαινόμενα

-Βήχας

2.Παροξυσμικό 

-Διαρκεί 1-6 εβδομάδες

-Έντονος παροξυσμικός βήχας

-Εισπνευστικός συριγμός

-Εμετός

-Κυάνωση

3.Στάδιο της αποδρομής 

-Διαρκεί 2-3 εβδομάδες και οι

-Ήπιοι παροξυσμοί

-Ήπιος πυρετός

 

 

Επιπλοκές

-Δευτεροπαθής πνευμονία

-Κοκκυτική εγκεφαλοπάθεια (σπασμοί, αταξία, εστιακά νευρολογικά συμπτώματα και κώμα)

-Μέση ωτίτιδα, ανορεξία και αφυδάτωση

-Υπογλυκαιμία

-Κήλες

-Ρινικές επιστάξεις

-Πρόπτωση του ορθού

-Πνευμοθώρακας 

 

Διάγνωση

Η διάγνωση του κοκκύτη στηρίζεται συνήθως στο χαρακτηριστικό ιστορικό, την κλινική εικόνα και τη χαρακτηριστική λευκοκυττάρωση με υπεροχή των λεμφοκυττάρων.

Η προτιμώμενη εργαστηριακή μέθοδος είναι η απομόνωση του αιμόφιλου του κοκκύτη σε καλλιέργεια ρινοφαρυγγικών εκκριμάτων.

Διάγνωση του κοκκύτη γίνεται και με PCR.

Για την ταχεία διάγνωση του κοκκύτη χρησιμοποιείται και η τεχνική του άμεσου ανοσοφθορισμού(DFA) και οι ορολογικές αντιδράσεις με προσδιορισμό στον ορό του αίματος των IgG και IgA αντισωμάτων έναντι της κοκκυτικής τοξίνης και της νηματοειδούς αιμοσυγκολλητίνης κατά την οξεία φάση της νόσου και την ανάρρωση.

 

Πρόληψη του κοκκύτη γίνεται με τη διενέργεια συστηματικού εμβολιασμού.

 

Πηγές

http://www.keelpno.gr/el-gr/%CE%BD%CE%BF%CF%83%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1%CE%B8%CE%AD%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%85%CE%B3%CE%B5%CE%AF%CE%B1%CF%82/%CE%BB%CE%BF%CE%B9%CE%BC%CF%8E%CE%B4%CE%B7%CE%BD%CE%BF%CF%83%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1/%CE%BD%CE%BF%CF%83%CE%AE%CE%BC%CE%B1%CF%84%CE%B1%CF%80%CE%BF%CF%85%CF%80%CF%81%CE%BF%CE%BB%CE%B1%CE%BC%CE%B2%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CE%BD%CF%84%CE%B1%CE%B9%CE%BC%CE%B5%CE%B5%CE%BC%CE%B2%CE%BF%CE%BB%CE%B9%CE%B1%CF%83%CE%BC%CF%8C/%CE%BA%CE%BF%CE%BA%CE%BA%CF%8D%CF%84%CE%B7%CF%82.aspx

CDC. Epidemiology and Prevention of Vaccine-Preventable Diseases (The Pink Book). Atkinson W, Wolfe S, Hamborsky J, eds. 12th ed. Washington DC: Public Health Foundation, 2011.

Long S. Pertussis. (Bordetella pertussis and B. parapertussis) In: Kliegman RM Behrman RE, Jenson HB, Stanton BF eds. Nelson textbook of pediatrics. 18^thed. Philadelphia: Saunders Elsevier. 2007; p. 1178-1182.

American Public Health Association. Control of communicable diseases manual, 19^thedition. Heymann DL ed. 2008; p. 455-461.

Royal College of Paediatrics and Child Health. Manual of childhood infections, 3^rdedition. Sharland M ed. Oxford University Press 2011; p.664-69.

Cherry JD, Heininger U. Pertussis and other Bordetella infections. In: Feigin RD, Cherry JD, Demmler-Harrison GJ, Kaplan SL eds. Textbook of Pediatric Infectious Diseases, 6^thedition. Saunders Elsevier. 2009; p.1683-1706.

http://www.who.int/immunization_monitoring/diseases/pertussis/en/index.html

http://www.who.int/immunization_monitoring/diseases/pertussis_surveillance/en/index.html