Το όνομα δόθηκε από τον Karl Meyer στις ΗΠΑ το 1930, ο οποίος εντόπισε στο μάτι μιας αγελάδας μια άγνωστη μέχρι τότε ένωση, της οποίας συστατικό ήταν και το ουρονικό οξύ. Λόγω της διαύγειάς της, τη συνέδεσε με την ελληνική λέξη ύαλος και έτσι προέκυψε το υαλουρονικό οξύ.
Μετέπειτα, οι ερευνητές μελέτησαν πειραματικά τις θεραπευτικές ιδιότητες που μπορούσε να έχει το υαλουρονικό οξύ, για να φτάσουμε σήμερα στο σημείο το μόριο αυτό να αποτελεί ενέσιμο υλικό στα χέρια των πλαστικών χειρουργών και συστατικό στη σύνθεση καινοτόμων ενυδατικών και αντιγηραντικών συνθέσεων.
To υαλουρονικό οξύ είναι φυσικός πολυσακχαρίτης.
Βρίσκεται σε πολλά σημεία του σώματος και συνιστά το συνδετικό υλικό των ιστών.
Είναι φυσικό υδρόφιλο δομικό συστατικό του οργανισμού και συγκρατεί ποσότητα ύδατος έως 1.000 φορές το βάρος του.
Χρησιμοποιείται ως ενέσιμο εμφύτευμα για την βελτίωση των ρυτίδων γήρανσης, για την αύξηση του όγκου των χειλιών, και στην μεσοθεραπεία προσώπου (Mesolifting) είτε μόνο του είτε σε συνδυασμό με πολυβιταμίνες.
Επίσης μετά από επεμβατικές ή μη επεμβατικές τεχνικές ανάπλασης προσώπου όπως χημικά peeling, δερμοαπόξεση,
To υαλουρονικό οξύ μπορεί να εμπεριέχεται σε πολλές αντιγηραντικές – αντιρρυτιδικές κρέμες, με αποτέλεσμα την βελτίωση της πλαστικότητας, ελαστικότητας και του τόνου του δέρματος επιτυγχάνοντας ταυτόχρονα βαθιά ενυδάτωση.
Το υαλουρονικό οξύ δεν είναι μόνιμο. Η διάρκειά του είναι συνήθως 6 με 12 μήνες,
