Η διαβητική κετοξέωση αποτελεί μια σοβαρή μεταβολική επιπλοκή που μπορεί να οδηγήσει ακόμα και στον θάνατο του ασθενούς.
Εμφανίζεται κυρίως σε ασθενείς με Σακχαρώδη Διαβήτη τύπου 1 ωστόσο, δύναται να εμφανισθεί και σε ασθενείς με ΣΔ τύπου 2.
Κλινικά παρατηρείται η αφυδάτωση, η ξηρότητα στοματικού βλεννογόνου, το εξέρυθρο δέρμα, ο πυρετός, η ταχύπνοια.
Συγχρόνως, η αναπνοή του ασθενούς παρουσιάζει τη χαρακτηριστική απόπνοια οξόνης (οσμή σάπιου μήλου), την οποία της προσδίδει η ακετόνη.
Οι ασθενείς εμφανίζουν απώλεια βάρους, ναυτία, εμέτους, κοιλιακό άλγος, αδυναμία καταβολή δυνάμεων, πολυουρία και πολυδιψία, διαταραχές όρασης και άλλοτε διαταραχή επιπέδου συνείδησης.
O εργαστηριακός έλεγχος περιλαμβάνει τη λήψη αερίων αρτηριακού αίματος , τη διενέργεια γενικής αίματος και γενικής ούρων, τον προσδιορισμό
των επιπέδων της γλυκόζης και των ηλεκτρολυτών καλίου, νατρίου, φωσφόρου, την μέτρηση ουρίας, κρεατινίνης και αμυλάσης.
Επίσης διερευνητικά και διαγνωστικά γίνεται και ηλεκτροκαρδιογράφημα, ακτινογραφία θώρακος, και λήψη καλλιεργειών αίματος και ούρων.
Πηγές
Munro JF, Campbell IW, McCuish AC, Duncan LJ. Euglycaemic diabetic ketoacidosis. Br Med J 1973; 2: 578-80
Kitabchi AE, Fisher JN, Murphy MB, Rumbak MJ. Diabetic ketoacidosis and the hyperglycemic hyperosmolar nonketotic state. In: Kahn CR, Weir GC. Joslin’s Diabetes Mellitus. 13th ed. Philadelphia: Lea & Febiger, 1994: 738-70
Kitabchi AE, Fisher JN, Murphy MB, Rumbak MJ. Diabetic ketoacidosis and the hyperglycemic hyperosmolar nonketotic state. In: Kahn CR, Weir GC. Joslin’s Diabetes Mellitus. 13th ed. Philadelphia: Lea & Febiger, 1994: 738-70
