Αιμορραγία είναι η απώλεια αίματος από τα αγγεία του σώματος, τα οποία χωρίζονται σε φλέβες, αρτηρίες και τριχοειδή. Ανάλογα με τη θέση προέλευσης, οι αιμορραγίες διαιρούνται σε φλεβική, αρτηριακή και τριχοειδική αιμορραγία.
Όταν σε έναν ιστό υπάρξει κάποια βλάβη, τα αιμοπετάλια συγκεντρώνονται στην περιοχή της πληγής για να σταματήσει η απώλεια του αίματος. Η συγκόλληση των αιμαπεταλίων γίνεται με την βοήθεια του παράγοντα von Willebrand και οι παράγοντες πήξεως ενεργοποιούνται δημιουργώντας έτσι ένα φράγμα για να σταματήσει η αιμορραγία.
Αιτίες της αιμορραγίας μπορεί να είναι οι τραυματισμοί, οι κληρονομικές ασθένειες όπως η αιμορροφιλία και η ασθένεια von Willebrand. Ο τρόπος ενεργοποίησης και δράσης των παραγόντων πήξης και της αιμόστασης μπορούν να επηρεαστούν αρνητικά από μολύνσεις και να οδηγήσουν σε επίκτητη αιμορραγική διάθεση. Το ίδιο μπορεί να συμβεί με την έλλειψη της βιταμίνης Κ, τις ηπατικές και νεφρικές παθήσεις, και την φαρμακευτική αγωγή.
Στα κλινικά συμπτώματα των αιμορραγικών παθήσεων πρωταγωνιστούν οι μώλωπες, τα αιματώματα αρθρώσεων, οι αιμορραγίες βλενογόνων, η απώλεια αίματος από την μύτη, τα ούλα, από το έντερο και από άλλα ζωτικά όργανα.
Στο εργαστηριακό πρώτο επίπεδο, οι αιμορραγικές παθήσεις επιβεβαιώνονται από την γενική αίματος, την μέτρηση των δικτυoερυθροκυττάρων, το PT, το APTT, την μέτρηση των παραγόντων πήξεως, ινωδογόνου, Δ- διμερή, LDH, χολερυθρίνης και από εξειδικευμένες εξετάσεις γονιδιακού ελέγχου.
Πηγές
Cines, D.B., Blanchette, V.S. (2002) Immune thrombocytopenic purpura. N Engl J Med, 346:995-1008.
Swedish Council on Health Technology Assessment (2011) Treatment of Hemophilia A and B and von Willebrand disease: A Systematic Review. SBU Yellow Report No. 208E.
Kurosawa, S., Stearns-Kurosawa, D.J. (2014) Complement, thrombotic microangiopathy and disseminated intravascular coagulation. J Intensive Care, 2:65.
