Oφείλεται σε διαφόρου βαθμού αλλοιώσεις του χόνδρου της επιγονατίδας, που περιλαμβάνουν τοπικές ή εκτεταμένες ρηγματώδεις, μαλάκυνση του χόνδρου, καταστροφή σε όλο το πάχος του και αποκάλυψη του υποχόνδριου οστού.
Παρατηρείται σε άτομα, ηλικίας 10 ως 25 ετών.
Διακρίνεται σε δευτεροπαθής, η οποία είναι αποτέλεσμα μικροτραυματισμών και σε πρωτοπαθής ή ιδιοπαθής η οποία αναστέλλεται.
Στην πάθηση αυτή ο αρθρικός χόνδρος της επιγονατίδας παρουσιάζει αλλοιώσεις που περιλαμβάνουν μαλάκυνση, ρωγμές και αποτύπωση κατά περιοχές, με αποτέλεσμα η αρχικά ομαλή επιφάνεια της επιγονατίδας να γίνεται ανώμαλη.
Στην χονδρομαλάκυσνη της επιγονατίδας οι αλλοιώσεις που περιορίζονται στο εξωτερικό αρθρικό υπερπίστεως ή σε αντανακλαστική, σύχνα οφείλονται σε σύνδρομο εξωτερικής υπερπιέσεως η σε αντανακλαστική συμπαθητική δυστροφία.
Διάγνωση
- Ακτινογραφία
- Μαγνητική τομογραφία
- Αξονική τομογραφία
- Αρθροσκόπηση
Πηγές
Συμεωνίδης Π.Π.(1997):Ορθοπεδική. Παθήσεις και κακώσεις του μυοσκελεκτικού συστήματος. Β Έκδοση
