Το σύνδρομο Mirizzi αποδίδεται στον Pablo Mirizzi ο οποίος ήταν ο πρώτος που περιέγραψε αυτή τη νοσολογική οντότητα και ανήκει στις σοβαρές επιπλοκές της χολολιθίασης.
Αποτελει σπάνια αιτία αποφρακτικού ικτέρου και παρουσιάζεται σε 0,1-1,4% των ασθενών με χολολιθίαση. Επίσης, οι ασθενείς που παρουσιάζουν το σύνδρομο αυτό έχουν 25% μεγαλύτερη πιθανότητα ανάπτυξης καρκίνου της χοληδόχου κύστης σε σχέση με τον γενικό πληθυσμό.
Η διάγνωση γίνεται με υπερηχογράφημα και υπολογιστική τομογραφία κοιλίας, με αξονική τομογραφία, με μαγνητική τομογραφία και δυνατότητα χολαγγειοπαγκρεατογραφίας.
Πηγές
Mishra MC, Vashishtha S, Tandon R. Bilio-biliaryfistula: preoperative diagnosis and management implications. Surgery 1990;108:835-839.
Redaelli CA, Buchler MW, Schilling MK, Krahenbuhl L, Ruchti C, Blumgart LH, Baer HU. High coincidence of Mirizzi’s syndrome and gallbladder carcinoma. Surgery 1997;121:58-63.
Lakhtakia S, Gupta R, Tandan M, Rao GV, Reddy DN. Mirizzi’s syndrome: EUS appearance. Gastrointest Endosc. 2006;63:322-323; discussion 323.
