Το σύνδρομο ανήσυχων ποδιών είναι νευρολογικό νόσημα και διακρίνεται σε πρωτοπαθές και δευτεροπαθές.
Χαρακτηρίζεται από αισθητικά συμπτώματα, όπως δυσαισθησίες και ακατανίκητη τάση για κίνηση των κάτω άκρων.
Τα συμπτώματα αυτά, επιδεινώνονται κατά τη διάρκεια της ανάπαυσης, ενώ βελτιώνονται με τις κινήσεις των προσβληθέντων ποδιών.
Η φλεβική στάση , η φλεβική παλινδρόμηση λόγω ανεπάρκειας των βαλβίδων μπορεί να αποτελούν αιτίες που προκαλούν το σύνδρομο και οι οποίες υποεκτιμούνται.
Επιπρόσθετα, το σύνδρομο συνήθως συνυπάρχει με διαβήτη, με αναιμία, με περιφερικές νευροπάθειες, με νοσήματα των οστών, των αρθρώσεων ή των μαλακών μορίων όπως η ρευματοειδής αρθρίτιδα, το σύνδρομο Sjogren, η οστεοαρθρίτιδα, η ινομυαλγία.
Μελέτες επιστημονικές έχουν συσχετίσει το σύνδρομο με την έλλειψη σιδήρου.
Η διάγνωση του συνδρόμου είναι κλινική και επιβεβαιώνεται με τον εργαστηριακό και απεικονιστικό έλεγχο.
Πηγές
Allen RP, Earley CJ. Restless legs syndrome: a review of clinical and pathophysiologic features. J Clin Neurophysiol 2001;18:128-47
Earley CJ, Hyland K, Allen RP. CSF dopamine, serotonin, and biopterin metabolites in patients with restless legs syndrome. Mov Disord 2001;16:144- 9
Mizuno S, Mihara T, Miyaoka T, Inagaki T, Horiguchi J. CSF iron, ferritin and transferrin levels in restless legs syndrome. J Sleep Res 2005;14:43-7
