Η Προεκλαμψία, ως επιπλοκή που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της κύησης, αποτελεί την κύρια αιτία εμβρυικής και μητρικής θνησιμότητας και θνητότητας καθώς και τη βασική αιτία πρόωρου τοκετού παγκοσμίως.
Ορίζεται ως υπέρταση που συνοδεύεται από πρωτεϊνουρία, η οποία συνήθως εμφανίζεται μετά από 20 εβδομάδες κύησης.
Ο πλακουντιακός αυξητικός παράγοντας (PLGF), ανήκει στην οικογένεια των αγγειακών ενδοθηλιακών αυξητικών παραγόντων VEGF, δημιουργείται από τον πλακούντα και κυκλοφορεί σε υψηλή συγκέντρωση κατά τη φυσιολογική κύηση.
Στην προεκλαμψία παρατηρείται αυξημένη έκφραση της διαλυτής τύπου fms τυροσινικής κινάσης 1 (sFlt1), η οποία δεσμεύεται στον κυκλοφορούντα PLGF, με αποτέλεσμα, οι συγκεντρώσεις του PLGF στο πλάσμα να εμφανίζονται μειωμένες στις εγκύους με προεκλαμψία.
Ο προσδιορισμός του PlGF στο μητρικό αίμα, που γίνεται από την 20ή εβδομάδα κύησης, σε εγκύους με υποψία εμφάνισης προεκλαμψίας, είναι αξιόπιστη εξέταση για τη βραχυπρόθεσμη ανίχνευση και διάγνωση της.
Πηγές
Roberts, J. M., & Cooper, D. W. (2001). Pathogenesis and genetics of pre-eclampsia. The Lancet, 357, 53-56.
Levine R et al. Circulating angiogenic factors and the risk of pre-eclampsia. N. Engl. J. Med. 2004;350: 672–683.
Livingston JC et al. Reductions of vascular endothelial growth factor and placental growth factor concentrations in severe pre-eclampsia. Am. J. Obstet. Gynecol. 2000; 183:1554–1557.
Taylor RN, Grimwood J, Taylor RS, McMaster MT, Fisher SJ, North RA. Longitudinal serum concentrations of placental growth factor: evidence for abnormal placental angiogenesis in pathologic pregnancies. Am. J. Obstet. Gynecol. 2003;188:177-82.
