Η περιγεννητική ασφυξία χαρακτηρίζεται από διαταραχές στην ανταλλαγή των αερίων στον πλακούντα, που οδηγούν σε υποξία, υπερκαπνία και µεταβολική οξέωση.
Εάν η υποξία παραταθεί ή είναι αρκετά σοβαρή, καταστέλλεται η λειτουργία του µυοκαρδίου και ελαττώνεται η αιµάτωση του εγκεφάλου, µε αποτέλεσµα ισχαιµία.
Η υποξαιµική-ισχαιµική εγκεφαλοπάθεια στα τελειόµηνα νεογνά ορίζεται ως η παρουσία παθολογικών νευρολογικών ευρηµάτων τις πρώτες 48 ώρες ζωής, µετά από ενδείξεις εµβρυϊκής ή νεογνικής δυσπραγίας.
Στις ενδείξεις αυτές περιλαµβάνονται οι διαταραχές του εµβρυϊκού καρδιακού ρυθµού, το κεχρωσµένο αµνιακό υγρό, η βαριά µεταβολική οξέωση στην οµφαλική αρτηρία και το χαµηλό Apgar score.
∆ιάγνωση
- Καρδιοτοκογράφηµα
- Κεχρωσµένο αµνιακό υγρό
- Apgar score
- Μέτρηση ph
- Μέτρηση ενζύµων στο αίµα-ΕΝΥ
- Υπερηχογράφηµα, αξονική και μαγνωτική τομογραφία εγκεφάλου νεογνών
- Μέτρηση της αιµατικής εγκεφαλικής ροής µε τη χρήση Doppler, µαγνητική φασµατοµετρία
- Ηλεκτροκαρδιογράφημα
Πηγές
Gomella TL.Perinatal asphyxia. In: Gomella TL eds. Neonatology, 5th ed. New York: Lange Medical Books/McGraw-Hill 2004:512-523.
Inder TE, Volpe JJ. Mechanisms of perinatal brain injury. Semin Neonatol 2000;5:3-16
