Η παραθορμόνη (PTH) είναι μια ορμόνη που εκκρίνεται από τους παραθυρεοειδείς αδένες που βρίσκονται στο λαιμό πίσω από τον θυρεοειδή αδένα.
Αποτελεί έναν από τους σημαντικότερους παράγοντες ρύθμισης της συγκέντρωσης ασβεστίου και φωσφόρου στο αίμα, μαζί με την καλσιτονίνη και τη βιταμίνη D.
Συνοπτικά, οι δράσεις της παραθορμόνης είναι:
- Αύξηση των επιπέδων ασβεστίου
- Aναστολή απορρόφησης ασβεστίου από τα οστά
- Επαγωγή απορρόφησης ασβεστίου από το έντερο
- Αύξηση επαναρρόφησης ασβεστίου από τους νεφρούς (βιταμίνη D)
- Αύξηση αποβολής φωσφόρου από τους νεφρούς
Η μέτρηση της παραθορμόνης πραγματοποιείται με σκοπό τη διερέυνηση διαταραχών του μεταβολισμού του ασβεστίου, όπως είναι η υπερασβεστιαιμία, καθώς και για να καταστεί εφικτή η διάγνωση του υπερπαραθυρεοειδισμού.
Αύξηση της PTH παρατηρείται σε:
- Δυσαπορρόφηση
- Χρόνια νεφρική ανεπάρκεια
- Διαιτητική ανεπάρκεια βιταμίνης D
- Οστεομαλακία
- Νεφρική αιμοκάθαρση
- Γαλουχία
- Πρωτοπαθή υπερπαραθυρεοειδισμός
- Αδένωμα παραθυρεοειδούς
- Καρκίνωμα παραθυρεοειδούς
- Υπερπλασία παραθυρεοειδούς
- Εγκυμοσύνη
- Δευτεροπαθής υπερπαραθυρεοειδισμός
- Καρκίνωμα πλακωδών κυττάρων
Μείωση της PTH παρατηρείται σε:
- Απάντηση σε υψηλά επίπεδα ασβεστίου
- Αυτοάνοσο νόσημα
- Καρκίνο
- Νόσο του Graves
- Υπομαγνησιαιμία
- Υποπαραθυρεοειδισμό
- Παραθυρεοειδεκτομή (παροδική μείωση)
- Σαρκοείδωση
- Δηλητηρίαση με βιταμίνη Α και D.
- Φάρμακα
Πηγές
Johnson, S J (1 April 2005). “Best Practice No 183: Examination of parathyroid gland specimens”. Journal of Clinical Pathology.
