Η οστεομυελίτιδα είναι μία φλεγμονώδης εξεργασία του οστού που προκαλείται από παθογόνο μικροοργανισμό και συνοδεύεται από οίδημα, αγγειακή συμφόρηση, θρόμβωση των μικρών αγγείων και τελικά, οστική νέκρωση.
Τα συχνότερα παθογόνα αίτια είναι οι σταφυλόκοκκοι, οι στρεπτόκοκκοι, οι εντερόκοκκοι.
Η οξεία οστεομυελίτιδα στον ενήλικα εντοπίζεται συχνότερα στα πλατέα οστά και στη σπονδυλική στήλη.
Εργαστηριακός έλεγχος οστεομυελίτιδας
-
Ποσοτική CRP, ΤΚΕ
-
Καλλιέργεια αίματος
-
Καλλιέργειες οστού μετά από ανοικτή ή κλειστή βιοψία (FNA) μέσα από υγιές δέρμα.
-
Διεγχειρητικές καλλιέργειες
-
Βιοψία οστού
Απεικονιστικός έλεγχος οστεομυελίτιδας
- Ψηφιακή ακτινογραφία
- Υπέρηχος
- Μαγνητική τομογραφία
- Σπινθηρογράφημα
- Scanning οστών
- FDG-PET CT scan (Fluorodeoxyglucose – Positron Emisssion Tomography CT)
Πηγές
Αmerican Academy of Orthopaedic Surgeons. The diagnosis of periprosthetic joint infections of the hip and knee, guideline and evidence report, 2010.
«Κατευθυντήριες οδηγίες για τη διάγνωση και την εμπειρική θεραπεία των Λοιμώξεων». ΚΕ.ΕΛ.Π.ΝΟ., Ελληνική Εταιρεία Λοιμώξεων, Αθήνα 2007
