Η οστεοαρθρίτιδα του γόνατος είναι η συχνότερη διαταραχή των αρθρώσεων όσο κανείς μεγαλώνει (πάσχει το 30% των ατόμων άνω των 60 ετών), ενώ οι μισοί περίπου από αυτούς παρουσιάζουν συμπτώματα όπως πόνο, ενδοαρθρική συλλογή υγρού, δυσκαμψία, αστάθεια, δυσκολία να σηκωθούν ή να καθίσουν και δυσχέρεια βάδισης.
Η αρχική θεραπεία είναι συνήθως μη χειρουργική και περιλαμβάνει την άσκηση, τη φυσικοθεραπεία, τη χρήση κηδεμόνων, τη φαρμακευτική θεραπεία, τις ενδοαρθρικές εγχύσεις στεροειδών, υαλουρονικού, αυτόλογων αιμοπεταλίων (PRP) και βλαστοκυττάρων.
Η χειρουργική αντιμετώπιση συνεχώς εξελίσσεται και περιλαμβάνει επεμβάσεις οι οποίες αφορούν παθήσεις που εάν δεν διορθωθούν έγκαιρα θα προκαλέσουν Οστεοαρθρίτιδα, όπως: Οστεοτομίες που διορθώνουν αξονικές αποκλίσεις, όπως τη βλαισογονία, τη ραιβογονία και την επιγονατιδομηριαία παθολογία & Αρθροσκοπικές τεχνικές για τη χειρουργική επιδιόρθωση χόνδρινων βλαβών, μηνίσκων και χιαστών.
Η ολική αρθροπλαστική του γόνατος είναι μια ιδιαίτερα επιτυχής χειρουργική επέμβαση στην οποία υποβάλλονται οι ασθενείς που πάσχουν από προχωρημένη αρθρίτιδα, όταν οι άλλες θεραπευτικές επιλογές αποτύχουν να ελέγξουν τον πόνο και τη δυσλειτουργία.
