Η Λεύκη είναι μια πάθηση, κατά την οποία, ορισμένες περιοχές του δέρματος χάνουν την μελανίνη και γίνονται λευκές. Είναι μία νόσος με βραδεία εξέλιξη και δεν ανήκει στα λοιμώδη ή μεταδοτικά νοσήματα.
Στο 50% των περιπτώσεων, εκδηλώνεται πριν την ηλικία των 20 ετών, ενώ το 95% των ασθενών, μπορεί να προσβάλλεται από την νόσο, πριν από την ηλικία των 40 ετών.
Η Λεύκη διακρίνεται σε Γενικευμένη, Τμηματική και Εντοπισμένη.
Συμπτώματα
-Αποχρωματισμός δέρματος. Κηλίδες με μέγεθος μερικών χιλιοστών ή εκατοστών, χρώματος λευκού σε σημεία που εκτίθενται στον ήλιο, όπως πρόσωπο, χείλη, χέρια, πόδια αγκώνες, μαστό και στέρνο. Στα σημεία της βλάβης πολλές φορές εμφανίζεται κνησμός και υπερίδρωση.
-Πρόωρη λεύκανση ή το γκριζάρισμα των μαλλιών στο τριχωτό της κεφαλής, στις βλεφαρίδες, στα φρύδια ή στα γένια.
-Απώλεια χρώματος στους ιστούς που βρίσκονται στο εσωτερικό του στόματος και τη μύτη. Απώλεια χρώματος ή αλλαγή στο εσωτερικό στρώμα του βολβού του ματιού.
-Τα παιδιά με σπίλους του Sutton, έχουν εμφανίσει σε μεγάλο ποσοστό αργότερα και Λεύκη.
Θεωρίες για τα Αίτια της Λεύκης
-Αυτοάνοση Νόσος.
Όπως εξηγούν οι ερευνητές στην “Ιατρική Επιθεώρηση της Νέας Αγγλίας”, όπου δημοσιεύεται η μελέτη τους, η Ιατρική Κοινότητα υποπτευόταν εδώ και χρόνια ότι η Λεύκη είναι μια αυτοάνοση ασθένεια. Το ανοσοποιητικό σύστημα, παράγει αντισώματα έναντι των μελανοκυττάρων.
Ακόμα, επιστήμονες από το Κολοράντο ανακάλυψαν αρκετά γονίδια που σχετίζονται με την Λεύκη, με τα οποία μπορούν να συσχετίσουν την τελευταία με την Θεωρία αυτή. Αυτή η μελέτη είχε και ένα απρόσμενο εύρημα όπως αναφέρει o επικεφαλή ερευνητής, στο πράγραμμα Ιατρικής Γενετικής της Ιατρικής σχολής.“Όσοι έχουν Λεύκη διατρέχουν μειωμένο κίνδυνο να αναπτύξουν καρκίνο του δέρματος, και μάλιστα μελάνωμα”.
-Νευρογενής.
Σε αυτή την Θεωρία η επινεφρίνη ευθύνεται για την καταστροφή της μελανίνης.
-Οξειδωτικό στρες
Το σώμα μας δεν μπορεί να καταπολεμήσει τις ελεύθερες ρίζες , οι οποίες συσσωρέυονται και δρούν ενάντια στα μελαννοκύτταρα.
Η Λεύκη μπορεί να συνυπάρχει με άλλα νοσήματα όπως η Θυρεοειδίτιδα Hashimoto, ο Υποθυρεοειδισμός, ο Υπερθυρεοειδισμός, ο Ινσουλινοεξαρτώμενος σακχαρώδης Διαβήτης, η Ρευματοειδής Αρθρίτιδα, η Γυροειδής Αλωπεκία, η Αυτοάνοση Γαστρίτιδα και η νόσος του Addison.
Επίσης μπορεί να επηρρεάζεται από ψυχολογικούς παράγοντες και να πυροδοτηθεί μετά από ένα σοβαρό ηλιακό έγκαυμα.
Η Διάγνωση της Λεύκης γίνεται με βάση το ιστορικό και την κλινική εικόνα του προσβεβλημένου δέρματος. Συνήθως συνιστώνται και επιπλέον αιματολογικές εξετάσεις που αφορούν τον έλεγχο του θυρεοειδούς αδένα.
Ανάλογα με την κλινική εικόνα, εξαρτάται και το είδος της θεραπείας που θα προτείνει ο θεράπων ιατρός. Η τοπική θεραπέια, η φωτοθεραπεία, η χημειοθεραπεία, η χειρουργική επέμβαση, η αντισυμβατική θεραπεία και ο αποχρωματισμός είναι κάποιοι μέθοδοι που χρησιμοποιούνται ανάλογα με το περιστατικό. Δεν είναι δυνατόν να γνωρίζουμε προκαταβολικά, πως ένας ασθενής θα ανταποκριθεί στην θεραπεία της Λεύκης. Δεν υπάρχει θεραπεία που να λειτουργεί το ίδιο για όλους.
Οι συναισθηματικές πτυχές της Λεύκης είναι ένα σοβαρό πρόβλημα.
Κάποιοι ασθενείς νιώθουν οτι κόσμος που τους περιβάλει τους αποφεύγει, και έχουν με βάση τις μελέτες μειωμένη ποιότητα ζωής.
Υπάρχουν θεραπευτικές λύσεις και στάσεις που μπορούν να κάνουν την ζωή των ανθρώπων αυτών πολύχρωμη!
Πηγές
http://www.syggros-hosp.gr/files/file/to%20fainomeno%20koebner.pdf
http://www.healthyliving.gr/2013/04/23/leykh-symptomata-uerapeia-antimetopish/
http://www.vitiligo-center.org/el/page/ti-einai-i-leyki
http://www.iatrikionline.gr/Deltio_54D_2007/05_EPIKAIRA_I.pdf
http://ygeia.tanea.gr/default.asp?pid=8&ct=2&articleID=9772&la=1
https://medlineplus.gov/ency/article/000831.htm
American Vitiligo Research Foundation: www.avrf.org
National Vitiligo Foundation: www.mynvfi.org
VitiligoSupport.com: www.vitiligosupport.org
Habif TP. Light-related diseases and disorders of pigmentation. In: Habif TP, ed. Clinical Dermatology. 6th ed. Philadelphia, PA: Elsevier; 2016:chap 19.
Hadi SM, Spencer JM. Vitiligo. In: Lebwohl MG, Heymann WR, Berth-Jones J, Coulson I, eds. Treatment of Skin Disease: Comprehensive Therapeutic Strategies. 4th ed. Philadelphia, PA: Elsevier Saunders; 2014:chap 245.
Patterson JW. Disorders of pigmentation. In: Patterson JW, ed. Weedon’s Skin Pathology. 4th ed. Philadelphia, PA: Elsevier Churchill Livingstone; 2016:chap 10.
