Η μυοκαρδίτιδα είναι φλεγμονή του καρδιακού μυ, συνήθως εκδηλώνεται σε υγιή άτομα και μπορεί να εξελιχθεί σε ραγδαία (κάποιες φορές μοιραία) καρδιακή ανεπάρκεια και αρρυθμία.
Η μυοκαρδίτιδα μπορεί να οφείλεται σε πολλές αιτίες, όπως διάφορους μικροοργανισμούς, τοξίνες (π.χ. αλκοόλ, ανθρακυκλίνες, κοκαΐνη), αντιδράσεις υπερευαισθησίας (π.χ. από φάρμακα όπως αντιβιοτικά, ή από δάγκωμα φιδιού ή εντόμων) και από διάφορες γενικευμένες παθήσεις όπως αυτοάνοσες (π.χ. ερυθηματώδης λύκος, ρευματοειδής αρθρίτιδα), σαρκοείδωση, θυρεοτοξίκωση.
Στους μικροοργανισμούς περιλαμβάνονται ιοί, βακτηρίδια (π.χ. σταφυλόκοκκος, σαλμονέλα), σπειροχαίτες (π.χ.λεπτοσπείρωση), μύκητες, ρικέτσιες (π.χ. τύφος, από ψίλους, τσιμπούρια), πρωτόζωα (π.χ. τοξοπλάσμωση), παρασιτικά σκουλίκια (π.χ. εχινόκοκκος).
Οι ιοί που ενοχοποιούνται είναι συνήθως οι εντεροιοί, οι αδενοιοί, ο παρβοιός Β19, ο ιός της γρίπης, ο ιός της ηπατίτιδος C, ο ιός Epstein-Barr, ο ιός του έρπητος 6 και άλλοι.
Επιδημιολογικά στοιχεία
Οι ασθενείς με μυοκαρδίτιδα συνήθως είναι αρκετά νέοι με μέση ηλικία τα 42 χρόνια. Σύμφωνα με έρευνες, περίπου 40% των αιφνιδίων θανάτων σε νεαρές ηλικίες, κάτω των 35 ετών, οφείλονται σε μυοκαρδίτιδα. Η συχνότητα εμφάνισης είναι παρόμοια και στα δύο φύλα, παρ’ όλα αυτά οι νέοι άνδρες είναι ιδιαιτέρως ευάλωτοι.
Συμπτώματα
Τα συμπτώματα της μυοκαρδίτιδας ποικίλουν και σχετίζονται με την φλεγμονή στο μυοκάρδιο ή την αδυναμία του καρδιακού μυ που έπεται της φλεγμονής. Ένα μεγάλο ποσοστό των ασθενών μπορεί να είναι ασυμπτωματικό λόγω της κάλυψης των εκδηλώσεων της μυοκαρδίτιδας από τα συμπτώματα της γενικής λοίμωξης.
Τις περισσότερες φορές ο άρρωστος δεν αντιλαμβάνεται το παραμικρό. Η προσβολή έχει περιορισμένη έκταση και δεν αφήνει κανένα κατάλοιπο. Σε άλλες όμως περιπτώσεις, ο άρρωστος εμφανίζει συμπτώματα καρδιακής ανεπάρκειας, με αιφνίδια δύσπνοια ή με δύσπνοια που εκδηλώνεται σιγά σιγά. ´Άλλοτε πάλι η μυοκαρδίτιδα εκδηλώνεται με καρδιακές αρρυθμίες, που πολλές φορές απειλούν την ίδια τη ζωή του ασθενούς. Σε ορισμένες μάλιστα περιπτώσεις, οι αρρυθμίες εκδηλώνονται με συγκοπή ή ακόμη και με αιφνίδιο θάνατο, ιδίως σε αθλητές ή αθλούμενους νέους.
Δεν είναι σπάνιο έπειτα από μια γρίπη, η μυοκαρδίτιδα να εκδηλώνεται με αρρυθμίες. ´Ετσι, η ελαφρά ταχυκαρδία που επιμένει σταθερά ύστερα από μια οποιαδήποτε ίωση, συνήθως δεν είναι αθώα.
Εάν η προσβολή του μυοκαρδίου αφορά περιοχές κοντά στο περικάρδιο όπου υπάρχει το νευρικό πλέγμα, τότε η μυοκαρδίτιδα εκδηλώνεται με πόνο στο στήθος που μοιάζει με τον πόνο του εμφράγματος ή της οξείας περικαρδίτιδας. Για αυτό και η μυοκαρδίτιδα μπορεί να εξελιχθεί σε μια καλά κρυμμένη ωρολογιακή βόμβα.
Γενικά, λοιπόν, τα πιο συχνά συμπτώματα :
-Δυνατός πόνος στο στήθος.
-Αίσθημα παλμών, ταχυκαρδία ή αφύσικοι παλμοί (αρρυθμίες).
-Δυσκολία στην αναπνοή, σε ανάπαυση ή σε άσκηση.
-Δυσφορία.
-Πυρετός (ειδικά στην ιογενή μυοκαρδίτιδα).
-Κόπωση και αδυναμία που συνοδεύεται από μυϊκούς πόνους που οφείλονται πολύ συχνά στην ίωση.
-Τάσεις λιποθυμίας.
-Κατακράτηση υγρών με πρήξιμο των ποδιών, των αστραγάλων και των πατουσών.
-Μπλε ή γκριζωπή ή χλωμή απόχρωση του δέρματος.
-Πονοκέφαλος, σωματικοί πόνοι, πόνοι στις αρθρώσεις, πονόλαιμος, διάρροια.
-Συμπτώματα καρδιακής ανεπάρκειας.
ΔΙΑΓΝΩΣΗ ΜΥΟΚΑΡΔΙΤΙΔΑΣ
Το σπουδαιότερο για την διάγνωση της μυοκαρδίτιδας, είναι να περάσει από την σκέψη του γιατρού, ότι μπορεί να υπάρχει μυοκαρδίτιδα.
Πρέπει να τονιστεί ότι μας λείπει η ειδική εξέταση που θα μας δώσει την διάγνωση με μεγάλη σιγουριά και ταυτόχρονα να είναι ακίνδυνη.
Σε υποψία μυοκαρδίτιδας πρέπει να γίνουν ορισμένες εξετάσεις:
α) Αίματος, όπως γενική αίματος, ΤΚΕ, CRP, τροπονίνη , εξετάσεις για αυτοάνοσες παθήσεις, έλεγχος αντισωμάτων κατά ιών. Ίσως η σημαντικότερη, για τον αποκλεισμό μυοκαρδίτιδας, είναι η τροπονίνη υψηλής ευαισθησίας.
Με την εξέταση της τροπονίνης υψηλής ευαισθησίας Ι ή Τ, μπορεί να ανιχνευθεί σχεδόν σε όλους τους ασθενείς η οξεία μυοκαρδίτιδα.
Επιπρόσθετα, μια μελέτη έδειξε ότι ανιχνεύεται η ύπαρξη ιών στο αίμα, με PCR, ακόμη και φυσιολογικών παιδιών σε ποσοστό 8%, ενώ στο αίμα παιδιών με μυοκαρδίτιδα ανιχνεύθηκαν οι ιοί σε ποσοστό 43%.
β) Ηλεκτροκαρδιογράφημα, το οποίο όμως παρουσιάζει αλλοιώσεις μη ειδικές.
γ) Υπερηχοκαρδιογράφημα. Σ’ αυτό ίσως φανεί τμηματική υποκινησία του μυοκαρδίου, πάχυνση στο τοίχωμα από την φλεγμονή, μείωση του κλάσματος εξωθήσεως, υγρό στο περικάρδιο κ.λ.π.
δ) Ακτινογραφία θώρακος.
ε) Καρδιακή τομογραφία μαγνητικού συντονισμού (c-MRI). Αυτή χρησιμεύει στην διάγνωση και παρακολούθηση της μυοκαρδίτιδας, όπως και στην καθοδήγηση της βιοψίας του καρδιακού μυός. Ανιχνεύει το οίδημα, την νέκρωση και την ίνωση στο μυοκάρδιο, παρουσιάζει όμως πολλά ψευδώς θετικά αποτελέσματα.
ζ) Σε ενήλικες μπορεί να χρειαστεί ψηφιακή στεφανιογραφία, για τον αποκλεισμό στεφανιαίας νόσου σε περίπτωση συστολικής καρδιακής ανεπάρκειας.
η) Να σημειωθεί ότι η τελική διάγνωση της ιογενούς μυοκαρδίτιδας τίθεται μόνο με ενδομυοκαρδιακή βιοψία. Όμως λόγω της επικινδυνότητας της δεν χρησιμοποιείται συχνά. Αυτή διενεργείται κυρίως σε βαρειά καρδιακή ανεπάρκεια είτε προσφάτου ενάρξεως, είτε μη ανταποκρινόμενη στην θεραπεία. Επίσης σε συνύπαρξη σοβαρών κοιλιακών αρρυθμιών ή κολποκοιλιακού αποκλεισμού. Αυτή δυστυχώς παρουσιάζει πολλά ψευδώς αρνητικά αποτελέσματα. Αν όμως ανιχνευθεί ιός στο μυοκάρδιο, είμαστε σίγουροι για την διάγνωση και την αιτία της μυοκαρδίτιδας.
Πηγές
http://www.onmed.gr/…/myokarditida-symptomata-kai-antimetop…
http://www.iatronet.gr/…/myokarditida-mia-wrologiaki-vomva-…
premium.paratiritis
http://www.iatropedia.gr/encyclopedia/miokarditida/
http://www.eleftheria.gr/%CF%85%CE%B3%CE%B5%C…/…/17022-.html
Circulation 2014; 129: 115-128 Diagnosis and Treatment of Myocarditis in Children in the Current Era Charles E. Canter, MD; Kathleen P Simpson, MD.
EHJ 2013, 3 July 2636-2648, Current state of knowledge on aetiology, diagnosis, management, and therapy of myocarditis: a position statement of the European Society of Cardiology Working Group on Myocardial and Pericardial Diseases.
http://www.eleftheria.gr/%CF%85%CE%B3%CE%B5%C…/…/17022-.html
http://www.onassis.org/enim_deltio/19_00/p22_1.html
