Τα λιπώματα είναι καλοήθεις όγκοι που εντοπίζονται στον ιστό κάτω από το δέρμα (υποδόριο ιστό), με μέγεθος συνήθως 1-3εκ.
Παρουσιάζονται συνήθως στην ηλικία των 40 ως 60 ετών.
Αν και ακόμα δεν είναι γνωστή η αιτία της εμφάνισή τους, έχει διαπιστωθεί ότι υπάρχει οικογενειακή προδιάθεση και κάποιες φορές έχει αναφερθεί η παρουσία τους μετά από τραυματισμό.
Εμφανίζονται στο στήθος, στην πλάτη, στους ώμους, στο λαιμό, στους μηρούς και στα άνω μέλη.
Είναι μαλακά στη ψηλάφηση και φαίνεται να μετακινούνται ελαφρά κάτω από το δέρμα.
Παρενθετικά, να αναφέρουμε πως υπάρχει μια ειδική μορφή λιπωμάτων, που ονομάζονται αγγειολιπώματα και μπορεί να προκαλέσουν πόνο.
Η Νόσος που ονομάζεται και Dercum’sDisease, είναι σπάνιο νόσημα και χαρακτηρίζεται από την παρουσία πολλαπλών επώδυνων λιπωμάτων στον κορμό, χέρια, πόδια.
Η αιτιολογία της νόσου παραμένει άγνωστη, με κληρονομικό υπόστρωμα κατά τον επικρατούντα χαρακτήρα.
Πιθανολογείται βέβαια ότι οφείλεται σε δυσλειτουργίες νευρικού συστήματος, σε μηχανικής πίεση στα νεύρα, σε τραυματισμούς και σε δυσλειτουργία του λιπώδους ιστού.
Στην συμπτωματολογία της νόσου Dercum’sDisease βιβλιογραφικά αναφέρονται οι διαταραχές ύπνου, η ξηρότητα οφθαλμών, της στοματικής κοιλότητας, οι γαστρεντερικές διαταραχές, η φλεγμονή γεννητικών οργάνων – πόνοι κόκκυγα, οι διαταραχές θυροειδούς, η ινομυαλγία και τα σύνδρομα καρπιαίου σωλήνα και Tietze.
Η διαφοροποίηση της διάγνωσης εκεί γίνεται με την μαγνητική τομογραφία.
Στο σημείο αυτό μπορούμε να κάνουμε μια μικρή αναφορά επιπρόσθετα και στο λιποσάρκωμα ή συνώνυμα Άτυπο λίπωμα που είναι κακοήθης όγκος μαλακών μορίων, του λιπώδους ιστού, οριακής κακοήθειας.
Παρουσιάζει είτε στο σύνολό του είτε κατά τμήματα ώριμη λιποκυτταρική ανάπτυξη με σημαντικές όμως διαφορές στο μέγεθος των κυττάρων και έστω εστιακή κυτταρική ατυπία τόσο στα λιποκύτταρα όσο και στα στρωματικά κύτταρα.
Είναι το πιο συχνό σάρκωμα μαλακών μορίων στον ενήλικα. Αποτελεί το 40-45% όλων των λιποσαρκωμάτων, με ίση αναλογία στα δύο φύλα. Εμφανίζεται κυρίως σε μεσήλικες και κυρίως στην 6η δεκαετία της ζωής (50-60 ετών), στα βαθύτερα στρώματα των μαλακών μορίων των άκρων και ιδιαίτερα του μηρού και στο οπισθοπεριτόναιο. Μπορούν όμως να εντοπιστούν σπανιότερα και στον υποδόριο ιστό και πολύ σπάνια στο δέρμα.
Το καλά διαφοροποιημένο λιποσάρκωμα συνήθως παρουσιάζεται σαν μια μεγάλη εν τω βάθει, ανώδυνη μάζα, η οποία μεγαλώνοντας αργά μπορεί να φθάσει σε μεγάλο μέγεθος, ιδιαίτερα στο οπισθοπεριτόναιο, όπου μπορεί να είναι τελείως ασυμπτωματική.
Η Διάγνωση του γίνεται κλινικά με την ψηλάφηση, με υπέρηχο και με μαγνητική τομογραφία.
Τα συνηθισμένα καλοήθη απλά λιπώματα εάν δεν ενοχλούν λόγω της θέσης τους, δεν χρειάζονται συνήθως θεραπεία. Εκείνα που είναι μεγάλα ή βρίσκονται σε θέσεις που ενοχλούν ή εάν ακόμη προκαλούν πόνο (γεγονός που είναι σπάνιο), τότε μπορούν να αφαιρεθούν.
Η αφαίρεση των πλείστων λιπωμάτων γίνεται με μια απλή χειρουργική επέμβαση με τοπική αναισθησία.