Η λεμφωματοειδής βλατίδωση είναι ένα χρόνιο, πολύμορφο εξάνθημα.
Κλινικά χαρακτηρίζεται από διάσπαρτες βλατιδοοζώδεις ή βλατιδο νεκρωτικές βλάβες, κυρίως στον κορμό και τα άκρα.
Oι βλάβες μπορεί να είναι κνησμώδεις, ευαίσθητες ή επώδυνες και περιλαμβάνουν ιστολογικούς χαρακτήρες οι οποίοι είναι ενδεικτικοί κυτταρικής ατυπίας και μπορούν να αποδράμουν αυτόματα.
Η εξέλιξη τους γίνεται εντός 2-8 εβδομάδων.
Η αιτιολογία και η παθογένεια της λεμφωματοειδούς βλατίδωσης παραμένει άγνωστη. Υποθέσεις για την αιτιολογική συσχέτιση της νόσου με
ιογενείς παράγοντες, όπως ο ανθρώπινος λεμφοτρόπος ιός-1 (HTLV-1) και ο EBV δεν επιβεβαιώθηκαν από σχετικές μελέτες.
Η διάγνωση της λεμφωματοειδούς βλατίδωσης στηρίζεται σε ιστολογικά, ανοσοϊστοχημικά και μοριακά ευρήματα.
Πηγές
Kadin ME, Vonderheit EC, Weiss LM. Absence of EpsteinBarr viral RNA in lymphomatoid papulosis. J Pathol 1993; 28:973-80.
Ortiz Romero PL, Vallejo A, Lopez Estebaranz JL, et al. Absence of HTLV-1 proviral sequences in patients with lymphomatoid papulosis. J Invest Dermatol 1997; 109:817-8.
Macaulay WL. Lymphomatoid papulosis. A continuing selfhealing eruption, clinically benign-histologically malignant.
Arch Dermatol 1968; 97:23-30
