Tα καρδιακά επεισόδια εκτός του κινδύνου της απώλειας της ζωής αποτελούν την πρώτη αιτία µακροχρόνιας σοβαρής αναπηρίας.
Οι καρδιακοί βιοδείκτες είναι µετρήσιµες βιοχηµικές ουσίες που κυκλοφορούν στο αίµα και η αύξηση της τιµής τους σηµατοδοτεί δυσλειτουργία ή καταστροφή της καρδιάς.
Οι σπουδαιότεροι χρήσιµοι βιοχηµικοί δείκτες είναι οι εξής:
-Τα BNP και pro – BNP
Σε περίπτωση καρδιακής ανεπάρκειας, τα καταπονηµένα κύτταρά εκκρίνουν µεγαλύτερες ποσότητες νατριοδιουρητικών πεπτιδίων.
–Οι τροπονίνες (Ι, Τ)
Σε περιπτώσεις οξέος εµφράγµατος του µυοκαρδίου τα επίπεδα καρδιακής τροπονίνης Ι στον ορό αυξάνονται περίπου 3-6 ώρες µετά την εµφάνιση καρδιακών συµπτωµάτων, φθάνουν στη µέγιστη τιµή σε 12-16 ώρες και µπορεί να παραµείνουν αυξηµένα επί 4-9 ηµέρες. Επιπρόσθετα, αυξηµένα επίπεδα καρδιακής τροπονίνης Ι, αναφέρονται σε περιπτώσεις ασταθούς στηθάγχης και συµφορητικής καρδιακής ανεπάρκειας.
Η τροπονίνη Τ (TnT) αυξάνεται ταχέως µετά το έµφραγµα του µυοκαρδίου και µπορεί να παραµένει αυξηµένη έως και δύο εβδοµάδες έπειτα από αυτό. Οι τιµές της TnT που προσδιορίζονται την 3η µε 4η ηµέρα σχετίζονται µε το µέγεθος του εµφράγµατος.
–CK-MB (κρεατινοφωσφοκινάση ΜΒ)
Το CK-MB είναι ένας ευαίσθητος δείκτης µυοκαρδιακής νέκρωσης.
–SuPAR test
Έχει σχέση µε όλα τα στοιχεία που συµβάλλουν στη ρήξη της αθηρωµατικής πλάκας.
–Η CRP (C-αντιδρώσα πρωτεΐνη)
Η CRP θεωρείται ότι εµπλέκεται ευθέως στην αθηρογένεση της στεφανιαίας πλάκας, καθώς συνήθως αυξάνεται όταν εξελίσσεται η αθηρωµατική πλάκα στο τοίχωµα των αρτηριών, γιατί η αθηρωµατική πλάκα φλεγµαίνει, δηλαδή χαρακτηρίζεται από άσηπτη φλεγµονή.
–Το Plac test
Το Plac test εκφράζει την αύξηση ενός ενζύµου, της Α2 φωσφολιπάσης, που παρατηρείται µόνο όταν υπάρχει φλεγµονή των αθηρωµατικών πλακών, καθώς απελευθερώνεται από τα φλεγµονώδη κύτταρα πάνω στο τοίχωµα της αρτηρίας.
