Η φερριτίνη είναι μια πρωτεΐνη που βρίσκεται στο εσωτερικό των κυττάρων. Ο ρόλος της είναι να αποθηκεύει τον σίδηρο ώστε ο οργανισμός μας να μπορεί να τον αξιοποιήσει μακροπρόθεσμα.
Η δοκιμασία φερριτίνης ζητείται για να εκτιμηθούν τα αποθέματα σιδήρου.
Υψηλή φερριτίνη έχουμε σε:
- Νεοπλασίες ήπατος, παγκρέατος, πνευμόνων, δέρματος, μαστών.
- Νευροβλάστωμα.
- Λεμφώματα Hodgkin.
- Οξείες λευχαιμίες.
- Υπερφόρτωση σιδήρου (ιδιοπαθής αιμοχρωμάτωση, αιμοσιδήρωση, μείζονα θαλασσαιμία (μεσογειακή αναιμία).
- Οξεία και χρόνια ηπατικά νοσηματα – Φλεγμονώδη νοσήματα ήπατος και χοληφόρων.
- Οστεομυελίτιδα.
- Χρόνιες ουρολοιμώξεις.
- Συστηματικό ερυθηματώδη λύκο (ΣΕΛ).
- Εγκαύματα.
- Φάρμακα (αντισυλληπτικά χάπια).
- Αλκοολισμό
- Χρόνια νεφρικά νοσήματα.
- Ενεργό ρευματοειδή αρθρίτιδα.
- Παρατεταμένη νηστεία.
- Πνευμονικές λοιμώξεις.
- Υπερθυρεοειδισμό.
- Νόσος Gaucher.
- Οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου.
Χαμηλή φερριτίνη έχουμε σε:
- Ανεπάρκεια σιδήρου (σιδηροπενική αναιμία).
- Υποθυρεοειδισμό και ένδεια βιταμίνης C (χωρίς σιδηροπενία).
Η διάγνωση του επιπέδου φεριτίνης στον οργανισμό γίνεται με γενική αιματολογική εξέταση.
