Eίναι ήπια µορφή ακµής η οποία χαρακτηρίζεται από τη παρουσία φαγεσώρων. Οι περιοχές που κάνουν την εµφάνιση τους συχνότερα είναι η µύτη, τα αυτιά και το µέτωπο.
Οι φαγέσωρες είναι κεράτινα βύσµατα που γεµίζουν τους πόρους των τριχοσµηγµατικών θυλάκων. Αποτελούνται από κερατίνη, µελανίνη, σµήγµα και τρίχες.
Οι φαγέσωρες είναι είτε «ανοικτοί» (µαύρα στίγµατα) είτε «κλειστοί» (ελαφρώς επαρµένες βλατίδες στο χρώµα του δέρµατος).
Οι «ανοικτοί» φαγέσωρες αποτελούνται από βύσµα κερατίνης µε µελανό χρώµα το οποίο υποστηρίζεται πως οφείλεται σε οξείδωση του επιφανειακού λίπους από τον ατµοσφαιρικό αέρα. Άλλοι υποστηρίζουν πως οφείλεται σε µελανίνη. Το περιεχόµενο τους παρουσιάζει µία γκριζόλευκη δοµή.
Οι «κλειστοί» φαγέσωρες παρουσιάζουν µία ελαφρώς επαρµένη βλάβη στο χρώµα του δέρµατος η οποία και οφείλεται στο παραγεµισµένο µε κερατίνη τριχοσµηγµατικό πόρο. Η διάρκεια τους συνίσταται σε εβδοµάδες και µήνες
Η εξαγωγή των μαύρων και λευκών στιγμάτων από το δέρμα πιέζοντάς τα με τα δάχτυλα μπορεί να προκαλέσει μεγαλύτερη βλάβη και να επιδεινώσει την ακμή.
Η αυξημένη παραγωγή σμήγματος, οι διαταραχές κερατινοποίησης, το προπιονικό βακτηρίδιο της ακμής, οι διαταραχές ορμονών, ορισμένα φάρμακα, οι ψυχολογικοί παράγοντες μπορεί να οδηγήσουν στην εμφάνιση της ακμής.
Η διάγνωση της ακμής μπορεί να γίνει με την λήψη ιστορικού και την κλινική εξέταση από τον δερματολόγο. Ο εργαστηριακός έλεγχος, που περιλαμβάνει την μέτρηση Free-testo, Δ4 ανδροστενδιόνη, SHBG, PRL, οιστρογόνα, προγεστερόνη, DHEA-S, FSH, LH και την εξέταση επιχρίσματος δέρματος για P. ή C. Acnes, μπορεί να συσταθεί για να επιβεβαιώσει την διάγνωση.
Πηγές
David J.Grawkrodger (2003), «∆ερµατολογία», Επιµέλεια για την ελληνική έκδοση ∆.Ρηγόπουλος, Εκδόσεις Παρισιανού
Thomas P.Habif (2002), «∆ερµατικά νοσήµατα, ∆ιάγνωση και θεραπεία», Επιµέλεια έκδοσης: Ανδρέας ∆.Κατσάµπας, Εκδόσεις Παρισιανού
