Χαρακτηριστικό γνώρισμα των ερπητοϊών είναι η ικανότητά τους να εγκαθιστούν λοιμώξεις που παραμένουν δια βίου σε λανθάνουσα κατάσταση.
Η ενεργοποίηση της λανθάνουσας λοίμωξης είναι πιο πιθανή κατά τη διάρκεια περιόδων ανοσοκαταστολής.
Οι ιοί του Απλού Έρπητα, ανήκουν στην υποοικογένεια των άλφα ερπητοϊών, έχουν για γονιδίωμα μια δίκλωνη αλυσίδα DNA και έχουν ταξινομηθεί σε δυο διαφορετικούς τύπους, τον HSV-1 και τον HSV-2.
Οι ερπητοϊοί παρουσιάζουν παγκόσµια κατανοµή και περιστατικά που οφείλονται σε αυτούς ανακοινώνονται εξίσου στις αναπτυγµένες και στις
αναπτυσσόµενες χώρες. Οι άνθρωποι είναι η µόνη δεξαµενή µετάδοσης σε άλλους ανθρώπους.
Έτσι, μπορούν να μεταδοθούν με το σάλιο, τα δάκρυα, τις γεννητικές και άλλες εκκρίσεις.
Ο HSV-1 προκαλεί στοματίτιδα, κερατίτιδα, εγκεφαλίτιδα, αλλά μπορεί να αποτελεί και το αίτιο του έρπητα των γεννητικών οργάνων.
Ο HSV-2 είναι το αίτιο έρπητα των γεννητικών οργάνων, και της φαρυγγίτιδας. Επίσης ο HSV-2 προκαλεί συχνότερα ιαιμία.
Ο ορολογικός έλεγχος των αντισωμάτων του ιού θα επιβεβαιώσει την διάγνωση
Πηγές
Roizman B, Sears AE. An inquiry into the mechanisms of herpes simplex virus latency. Annu Rev Microbiol 1987; 41:543-571.
Bastian FO, Rabson AS, Yee CL. Herpesvirus hominis: isolation from human trigeminal gaglion. Science 1972; 178:306
