Σύμφωνα με τις ισχύουσες κατευθυντήριες οδηγίες της Ευρωπαϊκής Καρδιολογικής Εταιρείας, ο διαγνωστικός αλγόριθμος σε υποψία οξείας περικαρδίτιδας περιλαμβάνει τον παρακάτω έλεγχο:
- Κλινική εξέταση με ακρόαση περικαρδιακής τριβής και σημείων καρδιακού
- Ηλεκτροκαρδιογράφημα
- Διαθωρακικό ηχωκαρδιογράφημα
- Ακτινογραφία θώρακα
- Αιματολογικός έλεγχος ο οποίος εκτός της γενικής αίματος και των βασικών βιοχημικών εξετάσεων θα πρέπει να περιλαμβάνει τον προσδιορισμό των δεικτών φλεγμονής (CRP, ταχύτητα καθιζήσεως αίματος και μέτρηση λευκών αιμοσφαιρίων) καθώς και των δεικτών μυοκαρδιακής νέκρωσης (τροπονίνη I ή T και CK-MB).
- Λειτουργικός έλεγχος του θυρεοειδούς (αρχικά με προσδιορισμό της TSH), ορολογικός έλεγχος για αυτοάνοσα νοσήματα καθώς και ενδεχομένως προσδιορισμός των καρκινικών δεικτών.
- Αξονική ή και μαγνητική τομογραφία αναπόλωση
Πηγές
Maisch B, Seferovic PM, Ristic AD, et al. Task Force on the Diagnosis and Management of Pericardial Diseases of the European Society of Cardiology. Guidelines on the diagnosis and management of pericardial diseases executive summary. Eur Heart J. 2004; 25: 587–610.
Brucato A, Brambilla G, Moreo A, et al. Long-term outcomes in difficult-to-treat patients with recurrent pericarditis. Am J Cardiol. 2006; 98: 267-271.
