Όταν η παραγωγή των ελεύθερων ριζών οξυγόνου ξεπεράσει την ρυθμιστική ικανότητα των αντιοξειδωτικών συστημάτων, τότε δημιουργούνται οξειδωτικές βλάβες στα βιομόρια (πρωτεΐνες, λιπίδια, DNA), στα οργανίδια του κυττάρου και συνολικά στο ίδιο το κύτταρο, στους ιστούς, στα όργανα και στα συστήματα των οργάνων και τελικά στον ίδιο τον οργανισμό, μια κατάσταση που περιγράφεται ως Οξειδωτικό Στρες.
Το οξειδωτικό στρες προκύπτει εξαιτίας της δημιουργίας μεγάλων ποσοτήτων ελεύθερων ριζών που δεν μπορούν (ή δεν προλαβαίνουν) να εξουδετερωθούν από τα αντιοξειδωτικά συστήματα του οργανισμού.
Το Οξειδωτικό Στρες εμπλέκεται σε περισσότερα από 100 νοσήματα, συμπεριλαμβανομένων:
- Γήρανση
- Καρδιαγγειακά νοσήματα
- Νευροεκφυλιστικά νοσήματα (Alzheimer, Parkinson)
- Πνευμονοπάθειες
- Καρκίνος
- Αυτοάνοσα νοσήματα
- Καταρράκτης και Εκφύλιση ωχράς κηλίδας
Εργαστηριακός έλεγχος για τον προσδιορισμό του οξειδωτικού στρες:
-
Συνολικά αντιοξειδωτικά επίπεδα (TAS)
-
Υπεροξειδάση της γλουταθειόνης (GPx)
-
Βιταμίνη C
-
Βιταμίνη Ε
-
Σελήνιο (Se)
-
Ψευδάργυρος (Zn)
-
Ομοκυστεϊνη (HCys)
-
Μηλονική διαλδεΰδη (MDA)
