Η επιληψία είναι μια νευρολογική διαταραχή.
Τα συμπτώματα μπορεί να ποικίλλουν σημαντικά από άτομο σε άτομο. Σχεδόν το 10% όλων των ανθρώπων μπορεί σε κάποια φάση της ζωής του να έχει μια μοναδική κρίση.
Είναι μια νόσος γνωστή από την αρχαιότητα. Ο Μέγας Αλέξανδρος και ο Ιούλιος Καίσαρ ήταν δύο από τα διασημότερα «αρχαία» θύματά της ενώ στα νεότερα συγκαταλέγονται ο Λόρδος Βύρων, ο Βαν Γκογκ και ο Ντοστογέφσκι. Το γεγονός όμως ότι η γνωριμία μας με αυτήν έγινε πριν από χιλιάδες χρόνια δεν σημαίνει ότι την ξέρουμε και καλά. Σε αυτό συμβάλλουν τα πολλά πρόσωπά της.
Εστιακές κρίσεις
Όταν οι κατασχέσεις προκύπτουν από μη φυσιολογική δραστηριότητα σε μία μόνο περιοχή του εγκεφάλου, ονομάζονται εστιακές (μερικές) επιληπτικές κρίσεις. Διακρίνονται σε:
–Εστιακές κρίσεις χωρίς απώλεια της συνείδησης
Σε αυτές παρατηρείται αλλαγή στα συναισθήματα ή στον τρόπο που το άτομο αντιλαμβάνεται τα πράγματα γύρω του (όσφρηση, αφή, γεύση ακοή). Επίσης μπορεί να παρατηρούνται ακούσιες σπασμωδικές κινήσεις ενός μέρους του σώματος, όπως το ένα χέρι, ή το ένα πόδι και αυθόρμητα αισθητήρια συμπτώματα, όπως τσούξιμο, ζάλη και “φώτα που αναβοσβήνουν”.
-Εστιακές κρίσεις με απώλεια συνείδησης
Αυτές οι κρίσεις συνεπάγονται αλλαγή, ή απώλεια της συνείδησης.Το άτομο μπορεί να “κοιτάζει στο κενό” και να μην ανταποκρίνεται κανονικά στο περιβάλλον του, ή να κάνει επαναλαμβανόμενες κινήσεις, όπως το τρίψιμο στο χέρι, μάσημα, κατάποση, ή περπάτημα σε κύκλους.
Γενικευμένες κρίσεις
Οι επιληπτικές κρίσεις που προκαλούνται από δυσλειτουργία σε πολλές, ή όλες τις περιοχές του εγκεφάλου, ονομάζονται γενικευμένες κρίσεις. Υπάρχουν έξι τύποι γενικευμένων επιληπτικών κρίσεων.
- Επιληπτικές κρίσεις απουσίας: Εμφανίζονται συχνά στα παιδιά και χαρακτηρίζονται από “βλέμμα στο κενό”, ή λεπτές κινήσεις του σώματος, όπως το να ανοιγοκλείνουν τα μάτια, ή να χτυπάνε τα χείλη μεταξύ τους. Αυτές οι κρίσεις μπορεί να προκαλέσουν και μία σύντομη απώλεια συνείδησης.
- Τονικές κρίσεις: Αυτές προκαλούν δυσκαμψία των μυών και επηρεάζουν συνήθως του μυς στην πλάτη, τα χέρια και τα πόδια, γι’ αυτό και το άτομο συνήθως πέφτει στο έδαφος.
- Ατονικές επιληπτικές κρίσεις: Προκαλούν πλήρη απώλεια του ελέγχου των μυών, η οποία μπορεί να αναγκάσει το άτομο να καταρρεύσει ξαφνικά.
- Κλονικές κρίσεις: Αυτές συνδέονται με τις επαναλαμβανόμενες, ή ρυθμικές, σπασμωδικές κινήσεις των μυών. Αυτές οι κρίσεις επηρεάζουν συνήθως τον λαιμό, το πρόσωπο και τα χέρια.
- Μυοκλονικές επιληπτικές κρίσεις: Εκδηλώνονται συνήθως ως ξαφνικά, σύντομα τραντάγματα, ή συσπάσεις των χεριών και των ποδιών.
- Τονικοκλονικές κρίσεις: Είναι το πιο ακραίο είδος επιληπτικής κρίσης και μπορεί να προκαλέσουν απότομη απώλεια της συνείδησης, ακούσια σύσφιξη των μυών και τρέμουλο και, μερικές φορές, απώλεια του ελέγχου της κύστης, ή δάγκωμα της γλώσσας.
Αιτίες
- Γενετική επίδραση: Οι ερευνητές έχουν συνδέσει ορισμένους τύπους επιληψίας σε συγκεκριμένα γονίδια, αν και υπολογίζεται ότι έως και 500 γονίδια θα μπορούσαν να συνδέονται με την πάθηση.
- Τραύμα στο κεφάλι
- Εγκεφαλικά προβλήματα: Κάποια βλάβη στον εγκέφαλο, όπως είναι οι όγκοι του εγκεφάλου, ή τα εγκεφαλικά επεισόδια, μπορεί να προκαλέσουν επιληψία. Το εγκεφαλικό επεισόδιο είναι η κύρια αιτία επιληψίας σε ενήλικες άνω των 35 ετών.
- Μεταδοτικές ασθένειες: Μολυσματικές ασθένειες, όπως μηνιγγίτιδα, AIDS και ιογενή εγκεφαλίτιδα, μπορεί να προκαλέσουν επιληψία.
- Προγεννητικός τραυματισμός: Πριν από τη γέννηση, τα μωρά είναι ευαίσθητα σε εγκεφαλικές βλάβες που θα μπορούσαν να προκληθούν από διάφορους παράγοντες, όπως κάποια μόλυνση της μητέρας, κακή διατροφή, ή ελλειψη επαρκούς οξυγόνου. Μια βλάβη στον εγκέφαλο μπορεί να οδηγήσει σε επιληψία, ή εγκεφαλική παράλυση.
- Αναπτυξιακές διαταραχές: Η επιληψία μπορεί μερικές φορές να συνδέεται με αναπτυξιακές διαταραχές, όπως ο αυτισμός και η νευροϊνωμάτωση.
Παράγοντες κινδύνου
- Ηλικία: Η επιληψία είναι η πιο συχνή κατά την πρώιμη παιδική ηλικία, ή μετά την ηλικία των 60 ετών, αλλά γενικά μπορεί να εμφανιστεί σε οποιαδήποτε ηλικία.
- Οικογενειακό ιστορικό
- Εγκεφαλικό επεισόδιο και άλλες αγγειακές παθήσεις
- Άνοια
- Λοιμώξεις του εγκεφάλου: Λοιμώξεις, όπως η μηνιγγίτιδα, η οποία προκαλεί φλεγμονή στον εγκέφαλό, ή στο νωτιαίο μυελό σας, μπορεί να αυξήσουν τον κίνδυνο για επιληψία.
- Κατασχέσεις στην παιδική ηλικία
Διαγνώσεις
Η διάγνωση της επιληπτικής κρίσης τίθεται με βάση τις κλινικές πληροφορίες από ειδικό ιατρό (Νευρολόγο). Για να τεθεί η διάγνωση της ‘επιληψίας’ θα πρέπει οι επιληπτικές κρίσεις να είναι επαναλαμβανόμενες (κατά πολλούς να έχουν συχνότητα τουλάχιστον δύο κρίσεων μέσα σε ένα έτος) δεδομένου ότι σε πολλά υγιή άτομα μπορεί να συμβεί μία επιληπτική κρίση κατά τη διάρκεια της ζωής τους χωρίς ιδιαίτερη παθολογική σημασία.
Ο εργαστηριακός έλεγχος πρέπει να περιλαμβάνει την διερεύνηση την αιτιών τις επιληψίας και για τον λόγο αυτό περιλαμβάνει αξονική ή μαγνητική τομογραφία εγκεφάλου και πλήρη βιοχημικό και αιματολογικό έλεγχο.
Ιδιαίτερα χρήσιμο για την ακριβή διάγνωση είναι το ΗΕΓ, το οποίο καταγράφει την ηλεκτρική δραστηριότητα του εγκεφάλου αποκαλύπτοντας πιθανές διαταραχές.
Διαφορική διάγνωση
Η διαφορική διάγνωση των γενικευμένων κρίσεων περιλαμβάνει κυρίως τις αιμοδυναμικού τύπου διαταραχές, οι οποίες μπορούν να προκαλέσουν λιποθυμικό ή συγκοπτικό επεισόδιο. Επίσης, θα πρέπει να ληφθούν υπ’ όψιν οι διαταραχές του ύπνου (π.χ.υπνικές μυοκλονίες) ή του ρυθμού ύπνου – εγρήγορσης (π.χ. καταπληξία) αλλά και οι υστερικές κρίσεις.
Ζητήστε αμέσως ιατρική βοήθεια εάν συμβεί οποιοδήποτε από τα ακόλουθα:
- Η κατάσχεση διαρκεί περισσότερο από πέντε λεπτά.
- Η κανονική αναπνοή, ή η συνείδηση δεν επιστρέφει αφότου τελειώσει η κρίση επιληψίας.
- Μια δεύτερη κατάσχεση ακολουθεί αμέσως μετά την πρώτη.
- Έχετε υψηλό πυρετό.
- Αντιμετωπίζετε θερμική εξάντληση.
- Είστε έγκυος.
- Έχετε διαβήτη.
- Έχετε τραυματίσει τον εαυτό σας κατά τη διάρκεια της κρίσης.
Τι μπορούμε να κάνουμε αν βρεθούμε κοντά σε ένα άτομο που βρίσκεται σε κρίση επιληψίας.
-Καλούμε ιατρική βοήθεια
-Μπορούμε να κυλίσουμε προσεκτικά το άτομο στο πλάι.
-Να τοποθετήσουμε κάτι μαλακό κάτω από το κεφάλι του.
-Να χαλαρώσουμε τυχόν σφικτά ρούχα επάνω του.
-Μην προσπαθήσετε να βάλετε τα δάχτυλα ή οτιδήποτε άλλο στο στόμα του ατόμου.
-Μην προσπαθήσετε να συγκρατήσετε κάποιον που παθαίνει επιληψία.
-Αν το άτομο κινείται, απομακρύνετε επικίνδυνα αντικείμενα γύρω του.
-Μείνετε μαζί του μέχρι να φτάσουν οι Πρώτες Βοήθειες.
-Παρατηρήστε καλά το σι συμβαίνει εκείνη τη στιγμή, προκειμένου να μπορείτε να παρέχετε λεπτομέρειες σχετικά με το τι συνέβη στους γιατρούς.
-Χρονομετρήστε της επιληπτική κρίση.
-Να είστε ήρεμοι κατά τη διάρκεια των επιληπτικών κρίσεων.
Πηγή
