Με τον όρο ανδρική υπογονιμότητα αναφέρεται η αδυναμία του άνδρα να γονιμοποιήσει μία κλινικά φυσιολογική γυναίκα.
Τα αίτια που μελετώνται είναι οι γενετικές ανωμαλίες, οι συγγενείς ή επίκτητες ανωμαλίες του ουρογεννητικού συστήματος, οι μολύνσεις ουρογεννητικού συστήματος, η αυξημένη θερμοκρασία του όσχεου, οι ενδοκρινολογικές διαταραχές, οι ανοσοβιολογικοί παράγοντες, η κιρσοκήλη, η λήψη φαρμάκων, η ακτινοβολία, το αλκοόλ.
Οι κατηγορίες της ανδρικής υπογονιμότητας διαμορφώνονται ανάλογα με τις διαταραχές των σπερματοζωαρίων και είναι:
- Αζωοσπερμία που χαρακτηρίζεται από απουσία σπερματοζωαρίων κατά την εκσπερμάτωση.
- Ολιγοσπερμία που χαρακτηρίζεται από μικρό ποσοστό σπερματοζωαρίων
- Ασθενοσπερμία που παρατηρούνται χαμηλά επίπεδα κινητικότητας.
- Τερατοσπερμία στην οποία τα σπερματοζωάρια δεν παρουσιάζουν φυσιολογική μορφολογία.
- Ασπερμία που δεν ανευρίσκονται σπερματοζωάρια στο σπέρμα.
- Νεκροσπερμία στην οποία παρατηρούνται μη βιώσιμα/ νεκρά σπερματοζωάρια
- Αιματοσπερμία που ανιχνεύονται ερυθροκύτταρα στο σπέρμα
- Πυοσπερμία που είναι χαρακτηριστική η παρουσία λευκοκυττάρων.
- Πολυζωοσπερμία στην οποία αναφέρεται ο μεγάλος αριθμός σπερματοζωαρίων στο σπέρμα.
Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, η ανάλυση του σπέρματος είναι η βασική εξέταση για την ορθή αξιολόγηση της γονιμότητας του άνδρα.
Η διάγνωση μπορεί συνολικά να επιβεβαιωθεί με την κλινική εξέταση, το σπερμοδιάγραμμα, το βιοχημικός, τον ορμονικό , τον γενετικό έλεγχο, τις απεικονιστικές εξετάσεις.
Πηγές
Damiano Pizzol, Alessandro Bertoldo, Carlo Foresta (2014): Male infertility: biomolecular aspects
Carlo Foresta, Enrico Moro, Alberto Ferlin (2001): Y Chromosome microdeletions and alterations of spermatogenesis
Katherine L. O’Flynn O’Brien, B.A., Alex C. Varghese, Ph.D., Ashok Agarwal, Ph.D (2010) : The genetic causes of male factor infertility: A review