Η Αιμόπτυση είναι η αποβολή πτυέλων που περιέχουν αίμα, η οποία εκδηλώνεται συνήθως με το βήχα.
Είναι σημαντικό να γίνεται η διαφοροποίηση μεταξύ αιμόπτυσης και αιματέμεσης, διότι οι παθολογικές καταστάσεις που οδηγούν σε αυτές, είναι διαφορετικές. Στην αιμόπτυση το αίμα, επειδή είναι αναμειγμένο με πτύελα και αέρα, είναι αφρώδες και έχει έντονο κόκκινο χρώμα.
Η μαζική αιμόπτυση ορίζεται ως απώλεια μεγαλύτερη από 600 ml από τον πνεύμονα σε 24 ώρες. Το ποσοστό θνητότητας κυμαίνεται περί το 13% και σχετίζεται κυρίως με τον κίνδυνο ασφυξίας και όχι με την αιμορραγία αυτήν καθ΄ αυτήν.
Αίτια
Αιμόπτυση προκαλείται από καλοήθεις ή και κακοήθεις παθήσεις το αναπνευστικού όπως:
-
Πνευμονική εμβολή ή θρόμβος στα πνευμονικά αγγεία
-
Λοιμώξεις του αναπνευστικού όπως βρογχίτιδα ή πνευμονία
-
Βρογχιεκτασίες
-
Φλεγμoνή των αγγείων του πνεύμονα όπως αγγειίτιδες ή ερυθηματώδης λύκος κυρίως αυτοάνοσης αιτιολογίας
-
Πολύ έντονος βήχας
-
Φυματίωση
-
Κυστική ίνωση
-
Πνευμονικό οίδημα από παθήσεις κυρίως του κυκλοφορικού ή της καρδιάς
-
Καρκίνος του πνεύμονα
Η αιμόπτυση μπορεί να συνοδεύεται από βήχα, πυρετό, απώλεια σωματικού βάρους, ανορεξία, σύγχυση, δύσπνοια, κόπωση, άλγος πλευριτικού τύπου.
Διάγνωση
-Γενικές εξετάσεις αίματος ,ειδική μελέτη της πήξης αίματος
-Εξετάσεις των πτυέλων (καλλιέργειες, επίχρισμα, κυτταρολογική εξέταση)
-Ακτινογραφία θώρακα
-Υπερηχογράφημα καρδίας
-Αξονική τομογραφία του θώρακα
-Βρογχοσκόπηση
-Βιοψία
-Σπινθηρογράφημα
Η αντιμετώπιση της αιμόπτυσης εξαρτάται από το αίτιο που την προκάλεσε. Ο ειδικός ιατρός, ανάλογα με την κλινική εικόνα του ασθενούς και τα αποτελέσματα των εργαστηριακών εξετάσεων, θα συστήσει την καλύτερη δυνατή θεραπεία.
Πηγές
