Η αιφνίδια νευροαισθητική απώλεια ακοής χαρακτηρίζεται από την μείωση της ακουστικής οξύτητας που λαμβάνει χώρα εντός λίγων δευτερολέπτων, μερικών λεπτών ή το μέγιστο εντός 72 ωρών επηρεάζοντας 3 ή περισσότερες συνεχόμενες συχνότητες, με μια απώλεια ακοής τουλάχιστον της τάξεως των 30 dB.
Η απώλεια ακοής είναι σχεδόν πάντα μονόπλευρη και μπορεί να συνοδεύεται από εμβοές και αίσθημα ιλίγγου.
Η πρόγνωση ανάρρωσης απεδείχθη δυσμενής σε ασθενείς με απώλεια ακοής μεγαλύτερη των 50 Db και σε ασθενείς που παρουσίαζαν σύστοιχα αιθουσαία συμπτώματα.
Οι αιτίες αιφνίδιας κώφωσης, αν και χαρακτηρίζεται ιδιοπαθής, περιλαμβάνουν τη συμπτωματική ιογενή λοίμωξη (HSV 1-2, HZV, CMV, EBV, ρινοϊοί και τους ιοί Α και Β της γρίπης), φλεγμονώδεις ή αυτοάνοσες αντιδράσεις (κολλαγόνο τύπου 2 και 9, κοχλιακές πρωτεΐνες Ρ30 και Ρ80, καρδιολιπίδια, φωσφολιπίδια), αγγειακή ανεπάρκεια και την θεωρία της ρήξης των ενδολαβυρίνθιων μεμβρανών.
Οι εργαστηριακές εξετάσεις που ζητούνται είναι:
ΤΚΕ
Γενική αίματος
Γλυκόζη
Τ3, T4 και Tsh
Λιπιδαιμικό προφίλ
Χρόνος προθρομβίνης
Καλλιέργεια ωτικού εκκρίματος
Οι ακουολογικές εξετάσεις περιλαμβάνουν:
Tην ουδική τονική και ομιλιτική ακουομετρία
Tην τυμπανομετρία
Tην ηλεκτροκοχλιογραφία
Tην μελέτη των προκλητών δυναμικών του εγκεφαλικού στελέχους
Tην εξέταση του αιθουσαίου συστήματος
Μαγνητική τομογραφία
