Η απότομη διακοπή του ύπνου εξαιτίας της ψευδούς αντίληψης ενός δυνατού ήχου χαρακτηρίζει το Σύνδρομο της εκρηγνυόμενης κεφαλής.
Ο όρος Σύνδρομο Εκρηγνυόμενης Κεφαλής καθιερώθηκε το 1988 λόγω σχετικής αναφοράς στην επιστημονική επιθεώρηση Lancet, ενώ μέχρι το 1920 η κλινική περιγραφή του ήταν «το ξέσπασμα του μυαλού».
Συνήθως συνοδεύεται από λάμψεις, δύσπνοια και ταχυπαλμία.
Τα διαθέσιμα στοιχεία της Αμερικανικής εταιρείας για τον ύπνο, εξηγούν ό,τι το επεισόδιο συνήθως εκδηλώνεται καθώς ο εγκέφαλος «απενεργοποιείται», κατά την διάρκεια του ύπνου, ιδιαίτερα σε άτομα που πάσχουν από αγχώδεις διαταραχές.
Πρώτα απενεργοποιούνται οι κινητικοί, μετά οι ακουστικοί και τέλος οι οπτικοί νευρώνες. Μετά όμως δεν ακολουθεί η φυσιολογική εξέλιξη του ύπνου και το άτομο έχει την αίσθηση ότι ακούει αιφνιδίως έναν πολύ δυνατό ήχο ενώ κοιμάται. Δεν μπορεί να εξηγηθεί γιατί ακούγονται οι ήχοι ενώ δεν προέρχονται από το περιβάλλον.
Αν και το σύνδρομο συμπεριλαμβάνεται στο Διεθνές Εγχειρίδιο Ταξινόμησης των Διαταραχών του Ύπνου, μελέτες στις οποίες χρησιμοποιήθηκαν ηλεκτροεγκεφαλογραφήματα κατόρθωσαν να τεκμηριώσουν την παρουσία του μόνο όταν οι πάσχοντες είναι σε κατάσταση βαθιάς χαλάρωσης και υπνηλίας, αλλά ξύπνιοι.
http://www.onmed.gr
