Η FISH (Fluorescence In Situ Hybridization) μεταφράζεται ως φθορίζουσα υβριδοποίηση in situ, δηλαδή εντοπισμένη, και είναι μια μοριακή τεχνική της Κυτταρογενετικής, η οποία χρησιμοποιεί ανιχνευτές DNA ή RNA επισημασμένους με μόρια-αναφοράς, τα οποία με τη σειρά τους φθορίζουν και μπορούν με τον τρόπο αυτό, να γίνονται ορατά σε παρατήρηση κάτω από το μικροσκόπιο φθορισμού.
Η μέθοδος αυτή επιτρέπει τον προσδιορισμό του αριθμού και της τοποθεσίας συγκεκριμένων ακολουθιών DNA στα ανθρώπινα κύτταρα. Με τη βοήθεια της FISH χρωματίζουμε και παρατηρούμε ολόκληρα τα χρωμοσώματα ή ακόμα και τμήματα τους, ή ακόμα και κάποια άλλα χρωμοσώματα, που εξαιτίας της μορφολογίας τους ονομάζονται δείκτες (markers). Μπορούμε ακόμα να αποσαφηνίσουμε ισορροπημένες ή όχι μεταθέσεις (translocations), να αναγνωρίζουμε χρωματοσωματικές διπλοποιήσεις, να αναλύσουμε πολύπλοκους χρωματοσωματικούς ανασυνδυασμούς, ακόμα και μεμονωμένα γονίδια (Cherif et al., 1989, Adinolfi and Crolla,1994).
Η αρχή της μεθόδου FISH, στηρίζεται στο μοναδικό γεγονός της συμπληρωματικότητας ενός επισημασμένου μονόκλωνου κομματιού DNA (του DNA ανιχνευτή) με ένα μονόκλωνο –μετά από ειδική επεξεργασία- DNA (τον DNA στόχο) που βρίσκεται σε ένα χρωμόσωμα μιας μετάφασης ή ενός πυρήνα σε μια αντικειμενοφόρο πλάκα.
Για την εφαρμογή της συγκεκριμένης μεθόδου χρειαζόμαστε ένα συγκεκριμένο ανιχνευτή (δηλαδή το DNA probe) που περιέχει μια συγκεκριμένη ακολουθία DNA, τη συμπληρωματική της οποίας αναζητάμε στα χρωματοσώματα.
