Ως δυσπεψία ορίζεται ο συνεχής ή υποτροπιάζων πόνος ή βάρος ή δυσφορία στο επιγάστριο.
Χαρακτηρίζεται από την παρουσία συμπτωμάτων όπως η μεταγευματική πληρότητα, η κοιλιακή διάταση και πόνος, οι ερυγές, ο μετεωρισμός, ο πρώιμος κορεσμός, η ναυτία και ο εμετός.
Η δυσπεψία μπορεί να οφείλεται σε διαταραχή της φυσιολογικής κινητικότητας του στομάχου ή και του εντέρου, σε μόλυνση από το ελικοβακτηρίδιο του πυλωρού, σε τροφικές αλλεργίες και δυσανεξίες, σε φάρμακα, σε κατανάλωση αλκοόλ, καφεΐνης, σε φλεγμονές πεπτικού συστήματος και σε ψυχολογικές σδιαταραχές.
Οι πιο κοινές αναγνωρίσιμες αιτίες δυσπεψίας είναι η οισοφαγίτιδα, το γαστρικό και το δωδεκαδακτυλικό έλκος.
Η διάγνωση της δυσπεψίας βασίζεται στο ιατρικό ιστορικό του ασθενούς, στην κλινική εξέταση στη γαστροσκόπηση, στην κολονοσκόπηση, στην απλή ακτινογραφία κοιλίας και στομάχου στον υπέρηχο και στην αξονική τομογραφία.
Ο θεράπων ιατρός μπορεί να συστήσει επιπλέον και εργαστηριακό έλεγχο όπως γενική αίματος, ΤΚΕ, CRP, γενική ούρων, βιοχημικές εξετάσεις.
Πηγές
Talley N, Stranghellini V, Heading R, et al. Functional gastroduodenal disorders. Gut 1999;231(Suppl):1137-1142.
Arents NLA, Thijs JC, Kleibeuker JH. A rational approach to uninvestigated dyspepsia in primary care: review of the literature. Postgrad Med J 2002;78:707-716.
Hansen JM, Bytzer P, Schaffalitzky De Muckadell OB. Management of dyspeptic patients in primary care. Value of the unaided clinical diagnosis and of dyspepsia subgrouping. Scand J Gastroenterol 1998;33:799-805.
Thomson AB, Barkun AN, Armstrong D, et al. The prevalence of clinically significant endoscopic findings in primary care patients with uninvestigated dyspepsia: the Canadian Adult Dyspepsia Empiric Treatment – Prompt Endoscopy (CADET-PE) study. Aliment Pharmacol Ther 2003;17:1481- 1491.
Μανωλακόπουλος Σ, Συμβουλάκης Ε. Δυσπεψία. Ιατρική 2005;87:470-476.
Talley N. American Gastroenterological Association Medical Position Statement: Evaluation of dyspepsia. Gastroenterology 2005;129:1753-1755.
