Η δοκιμασία ανοχής στη γλυκόζη ή αλλιώς καμπύλη σακχάρου είναι διαγνωστική εξέταση κατά την οποία καταναλώνεται από τον ασθενή γλυκόζη με σκοπό τις τακτικές μετρήσεις της στο αίμα, ώστε να διαπιστωθεί ο ρυθμός με τον οποίον αυτή μεταβολίζεται από τον οργανισμό.
Η καμπύλη σακχάρου γίνεται σε:
-
Ασθενείς με γλυκοζουρία
-
Άσθενείς με ιστορικό διαβήτη
-
Γυναίκες στο πρώτο τρίμηνο της εγκυμοσύνης. Η καμπύλη σακχάρου εκτελείται σε όλες τις εγκύους μεταξύ 24ης και 28ης εβδομάδας της κύησης, γιατί σε αυτή την περίοδο εμφανίζεται φυσιολογικά αντίσταση στην ινσουλίνη λόγω της κύησης. Επειδή ένα ποσοστό 15% των γυναικών που θα αναπτύξουν διαβήτη κύησης θα παρουσιάσουν σακχαρώδη διαβήτη τα επόμενα χρόνια, γι΄αυτό είναι σημαντικό να ελέγχονται οι έγκυες γυναίκες.
-
Γυναίκες με ιστορικό αποβολών, πρόωρου τοκετού, νεκρών εμβρύων, αυξημένης περιγεννητικής θνησιμότητας νεογέννητων, τοξιναιμία της κύησης, υπέρμετρου βάρους εμβρύου, με ιστορικό υδράμνιου.
-
Ασθενείς με ιστορικό παροδικής γλυκοζουρίας ή υπεργλυκαιμίας κατά την πορεία χειρουργικών επεμβάσεων, τραυματισμού, συγκινησιακών γεγονότων, εμφράγματος του μυοκαρδίου, αγγειακών εγκεφαλικών επεισοδίων ή σε περιπτώσεις κορτιζονοθεραπείας ή χορήγησης άλλων φαρμάκων, που μπορούν να προκαλέσουν αύξηση του σακχάρου του αίματος.
-
Ασθενείς με συμπτώματα αυτόματης υπογλυκαιμίας
-
Ασθενείς με αμφιβληστροειδοπάθεια, νεφροπάθεια, περιφερική αγγειοπάθεια, υπερχοληστερολαιμία, στεφανιαία νόσο, αγγειακή εγκεφαλική νόσο.
-
Ασθενείς με νεφρική ή τροφική γλυκοζουρία.
-
Ασθενείς για την διάγνωση μεγαλακρίας
Ο ιατρός που παροκολουθεί τον ασθενή είναι αρμόδιος να ζητήσει την εξεταση της δοκιμασίας της γλυκόζης και να συστήσει επιπλέον και την προετοιμασία, εφόσον κριθεί από εκείνον απαραίτητη για να πραγματοποιηθεί, ανάλογα με το ιστορικό, την κλινική εικόνα και συμπτωματολογία (του ασθενή).
Η εξέταση γίνεται πρωί και όχι απόγευμα και πριν την λήψη της γλυκόζης επιτέπεται μόνο η λήψη νερού.
Μετά τη χορήγηση της γλυκόζης ο ασθενής παραμένει καθιστός, χωρίς να καπνίσει και φυσικά χωρίς να φάει κάτι άλλο μέχρι να ολοκληρωθεί η εξέταση.
Πριν την χορήγηση γλυκόζης γίνεται μια αιμοληψία (γλυκόζη νηστείας χρόνος 0′).
Στην συνέχεια στον ασθενή δίνονται το ποσό της γλυκόζης, που θα συστήσει ο ιατρός που τον παρακολουθεί, διαλυμένο σε νερό. Το διάλυμα πρέπει να καταναλωθεί μέσα σε χρονικό διάστημα 5 λεπτών.
Κατόπιν γίνονται αιμοληψίες σε τακτά χρονικά διαστήματα, ανάλογα με το σκοπό για τον οποίο γίνεται η εξέταση.
